Tony Blair – biografia
Anthony Charles Lynton Blair (Tony Blair) urodził się 6 maja 1953 roku w Edynburgu w zamożnej rodzinie prawniczej (ojciec był prawnikiem, wykładowcą uniwersyteckim oraz działaczem partii konserwatywnej). Ukończył prestiżową prywatną szkołę Fettes oraz prawo w St John’s College na Uniwersytecie Oksfordzkim.
Jeszcze jako student wstąpił do Partii Pracy i siedem lat później startował z jej ramienia w wyborach do parlamentu. Pierwsze podejście zakończyło się niepowodzeniem, jednak już za rok ponowna próba kończy się sukcesem i w 1983 r. Tony Blair dostał się do Izby Gmin z nowoutworzonego okręgu Sedgefield. Po wygranych wyborach jego kariera nabrała tempa, został głównym mówcą opozycji ds. finansowych, zaś 5 lat później został członkiem opozycyjnego zespołu ds. handlu i przemysłu, później uzyskuje tekę ministra ds. energii a 12 miesięcy później ministra ds. zatrudnienia. W 1994 r. po śmierci lidera laburzystów Johna Smitha, Blair wygrywa wybory na lidera swojej partii i kontynuuje politykę (przeprowadzenia reform w partii i zbliżenia jej do centrum) poprzednika. W 1997 roku Partia Pracy odnosi spektakularny sukces, po raz pierwszy od osiemnastu lat zdobyła przewagę nad konserwatystami, uzyskała bezwzględną większość w Izbie Gmin (179 mandatów).
Z kolei Tony Blair w wieku 44 lat obejmuje stanowisko premiera, powtarza swój sukces dwukrotnie (w 2001 i 2005 roku) stając się jednocześnie najdłużej urzędującym premierem wywodzącym się z Partii Pracy. W międzyczasie zostaje wiceprzewodniczącym Międzynarodówki Socjalistycznej. Od 2005 r. jego partia stopniowo traci poparcie, w maju 2007 r. Blair ogłosił swoją rezygnację ze stanowiska lidera Partii Pracy oraz z urzędu premiera. W tym samym roku obejmuje stanowisko międzynarodowego pokojowego wysłannika na Bliski Wschód.
Od 1980 r. żoną Blaira jest córka aktora Cherie Booth, z którą ma czwórkę dzieci (3 synów oraz córkę). Niezwykle nagłośnioną sprawą w mediach była konwersja Blaira z rodziną na katolicyzm w grudniu 2007 r., był on bowiem pierwszym katolickim premierem Wielkiej Brytanii.
Tony Blair – polityka i poglądy
Poglądy Tony’ego Blaira były bardziej różnorodne od przeciętnego laburzysty. Był on gorącym zwolennikiem przeprowadzenia reform w partii, co przyczyniło się do podniesienia prestiżu Partii Pracy. Skierował on ją w stronę centrum, wyrazem tego było usunięcie z programu partii postulatu nacjonalizacji gospodarki, zredukował także znaczne wpływy związków zawodowych w partii. Już jako premier starał się prowadzić prorynkową politykę. Przyznał większą samodzielność Szkocji i Walii, powołano tam do życia regionalne ciała ustawodawcze, podpisał ponadto „porozumienie piątkowe", które miało zakończy konflikt protestancko-katolicki w Irlandii Północnej.
Był twórcą i zwolennikiem tzw. „trzeciej drogi”, czyli systemu pośredniego, pomiędzy kapitalizmem a socjalizmem. Uważał, że mając na względzie zalety, jak i wady obu systemów, można stworzyć efektywny i sprawiedliwy system, którego podstawą miała być własność prywatna, mechanizmy wolnorynkowe oraz socjalne obowiązki państwa wobec społeczeństwa (ich celem było wyrównanie poziomu życia obywateli).
W polityce zagranicznej Blair zdecydowanie popierał działania NATO podczas konfliktu w Kosowie, zaś po atakach z 11 września wspierał politykę USA w Afganistanie i w Iraku. Został za tę owocną współpracę odznaczony Złotym Medalem Kongresu oraz Ellis Island Medal of Honour. Jednak proamerykańska polityka nie przysparzała mu sympatyków w Wielkiej Brytanii, ponadto przyczyniła się do porażki Partii Pracy w wyborach lokalnych w 2006 roku.