Wieloznaczność oraz szerokie granice samego pojęcia powoduje, iż wielu konserwatystów kwestionuje doktrynalny charakter konserwatyzmu. Niemniej, istnieją ogólne założenia, z którymi większość konserwatystów w mniejszym lub większym stopniu utożsamia się.
Konserwatyzm mocno akcentuje silne zakorzenianie w tradycji i religii, przywiązanie do sprawdzonych wartości, norm i praw. Ponieważ konserwatyści umieszczają obowiązek przed prawem do nieposłuszeństwa, toteż człowiek powinien być gotowy do poświeceń w imię wyższych wartości, powinien służyć wspólnemu dobru. Głównym zadaniem człowieka, (jako jednostki niedoskonałej) jest przede wszystkim przestrzeganie norm i zasad zachowania oraz poszukiwanie autorytetów.
Fundament społeczeństwa tworzy rodzina, trwała, zdrowa, najlepiej wielodzietna. Samo zaś społeczeństwo, państwo traktowane jest organiczna całość, na którą składają się różne grupy, warstwy. Tworzą one jednak jedność duchową dzięki tradycji i odpowiedzialności.
W kwestiach polityki gospodarczej popierają rozwiązania wolnorynkowe, a więc przede wszystkim poszanowanie dla własności prywatnej, wspieranie prywatnej przedsiębiorczości, konkurencyjność oraz stosunkowo niskie podatki. Wyżej wymienione rozwiązania rozwijają kraj, przyczyniają się do jego stabilizacji, zapewniają obywatelom właściwy poziom życia.
Konserwatyści popierają postulat ograniczania ingerencji państwa w sprawach społecznych. Podobnie jak w sferze gospodarczej, tak i w społecznej, konserwatyści są przeciwnikami rewolucji, gwałtownych reform, opowiadają się za ewolucyjnymi zmianami.