Akty wiary to krókie modliwy, które odnoszą się do czterech głównych wartości stanowiących fundamenty religii. Wyróżnia się cztery akty wiary: akt wiary, akt nadziei, akt miłości i akt żalu. Poniżej znajdziesz teksty poszczególnych modlitw wraz z ich wyjaśnieniem. Sprawdź z nami swoją wiedzę!
Akt wiary - tekst i interpretacja
Wierzę w Ciebie, Boże żywy, w Trójcy Jedyny prawdziwy.
Wierzę, coś objawił, Boże, Twe słowo mylić nie może.
Wiara jest odpowiedzią, jaką człowiek daje Bogu; odpowiedzią na Jego Objawienie. Jest możliwa tylko dzięki łasce Bożej i wewnętrznej pomocy Ducha Świętego. Wiąże się z całkowitym poddaniem się Panu – poddaniem zarówno rozumu, jak i woli. Wzorem posłuszeństwa wiary są Abraham („ojciec wszystkich wierzących”) oraz Maryja.
Akt nadziei - tekst i interpretacja
Ufam Tobie, boś Ty wierny, Wszechmocny i miłosierny.
Dasz mi grzechów odpuszczenie, łaskę i wieczne zbawienie.
Plany Boga wobec ludzkości pozostają dla człowieka nieznane, jednak nigdy nie powinien przestać ufać Panu i wierzyć w Jego chęć zbawienia wszystkich ludzi. Bóg troszczy się o każde stworzenie, dlatego nawet kiedy człowiek popełnia błąd, to może liczyć na Jego litość, współczucie i pomoc. Okazywanie nadziei jest ściśle związane z wiarą w miłosierdzie Boga, w Jego wsparcie oraz wszechmoc. Dla Niego nie ma bowiem rzeczy niemożliwych i spraw beznadziejnych.
Akt miłości - tekst i interpretacja
Boże, choć Cię nie pojmuję, jednak nad wszystko miłuję.
Nad wszystko, co jest stworzone, boś Ty Dobro nieskończone.
W nauczaniu Jezusa przykazanie miłości Boga i miłości bliźniego zajęły pierwsze miejsce – miłość stanowi centrum moralności chrześcijańskiej. Sam Bóg jest nazywany, przez św. Jana, Miłością (1 J 4,16). Bóg umiłował bowiem swoje stworzenie – człowieka – tak bardzo, że oddał swojego Syna, aby ten umarł za grzechy wszystkich ludzi. Każdy wierny powinien zatem kierować się w swoim życiu miłością. Już sama wiara „działa przez miłość” (Ga 5, 6).
Akt żalu - tekst i interpretacja
Ach, żałuję za me złości, jedynie dla Twej miłości.
Bądź miłościw mnie grzesznemu, dla Ciebie odpuszczam bliźniemu.
Żal za grzechy został określony przez Sobór Trydencki jako „ból duszy i znienawidzenie popełnionego grzechu z postanowieniem niegrzeszenia w przyszłości”. Jest on warunkiem koniecznym, aby Bóg wybaczył człowiekowi jego złe uczynki. Ta postawa skruchy powinna wypływać z miłości do Pana. Należy do tzw. aktów penitenta (aktów pokutującego).