Uczynkami miłosierdzia są dzieła miłości, przez które przychodzimy z pomocą naszemu bliźniemu w potrzebach jego ciała i duszy. (Katechizm Kościoła Katolickiego, 2447)
Uczynki miłosierdzia względem ciała :
1. Głodnych nakarmić.
2. Spragnionych napoić.
3. Nagich przyodziać.
4. Podróżnych w dom przyjąć.
5. Więźniów pocieszać.
6. Chorych nawiedzać.
7. Umarłych pogrzebać.
Pierwsze trzy uczynki – łaknących nakarmić, pragnących napoić, nagich przyodziać – odnoszą się do obowiązku pomocy najuboższym. Wszyscy wierni powinni dbać o zapewnienie swoim bliźnim wsparcia, zarówno materialnego, jak i duchowego. Pomagać można bezpośrednio np. wspierając ubogiego sąsiada bądź pośrednio, tj. poprzez organizacje humanitarne, które zajmują się opieką nad potrzebującymi, np. Caritas. Można także zostać wolontariuszem w takiej organizacji.
Czwarty uczynek – podróżnych w dom przyjąć – dotyczy przede wszystkim pobożnych pielgrzymów, ubogich pątników, którzy pieszo zdążają do sanktuariów w kraju i zagranicą. Należy im zaufać, nakarmić, napoić, przenocować oraz wskazać dobrą drogę. Najlepiej jest zrobić to za darmo, zrezygnować z wynagrodzenia, zadowalając się podziękowaniem „Bóg zapłać”.
Więźniów pocieszać – chrześcijanin nie powinien traktować więźniów jako osób drugiej kategorii, gdyż wszyscy ludzie, bez wyjątku, są bliźnimi; jego braćmi i siostrami. Więźniem, skazanym na śmierć, był sam Jezus Chrystus oraz liczne grono świętych. Dlatego należy pomagać osobom pozbawionym wolności dobrze przeżyć ten czas. Jeśli żałują za swoje złe czyny, to Bóg im przebaczy. Trzeba pamiętać przy tym, że każdy człowiek zasługuje na szacunek. Chrześcijanie powinni podtrzymywać więźniów na duchu, modlić się za nich i pamiętać o wsparciu dla ich rodzin.
Chorych nawiedzać – choroba i cierpienie są udziałem każdego człowieka. Nawet jeśli w tej chwili jesteśmy zdrowi, to powinniśmy pamiętać o ludziach, którzy przebywają w szpitalach, hospicjach i codziennie staczają walkę z bólem. Takim osobom należy zapewnić opiekę, nie tylko fizyczną, ale również duchową, aby nie czuli się samotni w ciężkich chwilach. Wsparcie może dotyczyć chorych członków rodziny, ale również innych bliźnich, np. poprzez udział w wolontariacie.
Umarłych grzebać – na chrześcijanach ciąży obowiązek grzebania zmarłych, a wynika on z szacunku jakim obdarza się ciało, które kiedyś dostąpi chwały zmartwychwstania. Powinno się czynić to zgodnie z prawem Kościoła.