Vittorio Messori poruszył z Janem Pawłem II kwestie istnienia Boga, ludzkie możliwości Jego poznania, zadaje mu pytania o historię zbawienia. Ojciec Święty wypowiada się na temat sensu cierpienia i śmierci – sprawy, których ludzie nie rozumieją, nie identyfikują z dobrocią i łaską Boga. Ważnym problemem jest dla niego także aktualność zagadnień eschatologicznych, pytań o niebo, piekło i czyściec. Dziennikarz pyta o trudne konflikty ekumeniczne – dialog na ten temat zajmuje wiele stron książki. Papież zwraca uwagę na to, że i tak dokonał się ogromny postęp w tej materii. Kolejnym szeroko omówionym tematem jest współczesna recepcja nauki Kościoła. Najważniejszym punktem refleksji publikacji jest postać Chrystusa-Odkupiciela ludzkości. Jan Paweł II nawołuje by człowiek nie bał się świata i życia, również tego pośmiertnego, ponieważ został szczególnie umiłowany przez Boga i odnajdzie w nim ratunek. Ojciec Święty rozważa religie chrześcijańską jako „religię zbawienia”. Obszerne rozważania na temat prawd naszej wiary umieścił papież również w jednej ze swoich encyklik pt. Redemptor hominis.
To jak Kościół chrześcijański dialoguje z innymi religiami świata jest kolejnym ważnym wątkiem rozmowy Jana Pawła II i dziennikarza. Papież wskazuje na różnicę, które je dzielą, ale również liczne podobieństwa. Niektóre wyznania stanowią poważne zagrożenie dla chrześcijan (mowa tu o religii islamskiej). Duża część rozmów dotyczy dialogu z judaizmem – w wielu miejscach papież odwołuje się do swoich osobistych doświadczeń – w wadowickiej szkole podstawowej wielu jego kolegów było pochodzenia żydowskiego.