Narrator - Tadek
Młody poeta i student, który pracował w jednej z filii składu budowlanego zarządzanego przez Inżyniera. W wolnych chwilach zajmował się tworzeniem poezji i przygotowywaniem książkowego wydania swoich wierszy.
Narrator „Pożegnania z Marią” jest postacią wrażliwą i pielęgnującą swoje uczucie do tytułowej bohaterki. Ich wspólne pasje – sztuka oraz literatura – stanowią najważniejsze tematy odbywających się między nimi rozmów. Tadek stara się angażować w nie całym sobą.
Liryczne oblicze narratora kontrastuje z jego praktyczną osobowością, która została najprawdopodobniej stworzona na czas wojny. Tadek doskonale orientuje się w sytuacji składu będącego jego miejscem pracy. Wie, kiedy może pozwolić sobie na drobne oszustwa, by zebrać więcej pieniędzy – wraz z kierownikiem zamawia transport cementu w tajemnicy przed Inżynierem. Takie działania umożliwiały mu przetrwanie i zapewniały środki finansowe na najważniejsze potrzeby.
Tadek ulega wielkiej zmianie w momencie, kiedy widzi odjeżdżającą na ciężarówce ukochaną. Z człowieka uczuciowego staje się kimś zupełnie beznamiętnym. Znajduje to odzwierciedlenie w sposobie relacjonowania dalszego losu Marii. Wojna ostatecznie niszczy w narratorze liryczną część jego osobowości.
Maria
Studentka podziemnego uniwersytetu, młoda kobieta bardzo zakochana w Tadeuszu. Jej pasją także były sztuka i literatura. Mogła rozmawiać o nich całymi godzinami, niemal zupełnie nie czując upływu czasu.
By zarobić na swoje utrzymanie, Maria produkowała i rozwoziła bimber. Interes ten był dochodowy, chociaż bardzo niebezpieczny. Bohaterka chciała być samodzielna i nie angażować w tę działalność Tadeusza, który pracował w składzie budowlanym. Niestety, tego wieczora została ona złapana i wywieziona do „osławionego obozu nad Morzem”.
Kierownik
Jan zgromadził sporą sumę pieniędzy przed wojną, gdy pracował w żydowskim przedsiębiorstwie. Teraz jest kierownikiem jednego ze składów budowlanych, których właścicielem był Inżynier. Bohater ten zupełnie nie rozumie fascynacji Tadeusza i Marii sztuką (narratora pyta nawet, czy sprzeda swoje wiersze). Dla niego najważniejsza jest praktyczna strona życia. Robi wszystko, by się wzbogacić. Prowadzi nielegalne interesy, przyjmując dostawy cementu i sprzedając je bez wiedzy Inżyniera.
Pani doktorowa
Pani doktorowa była Żydówką, u której pracował kiedyś kierownik. Mężczyzna w akcie wdzięczności (lub widząc okazję na zarobek) postanowił wydostać ją z getta. „Stara” wzięła ze sobą całą masę rzeczy – była do nich niezwykle mocno przywiązana. Z niecierpliwością oczekiwała na dołączenie do niej zięcia i córki. Kiedy uświadomiła sobie, że to nie nastąpi, postanowiła powrócić do getta, by odejść wraz z bliskimi.
Inżynier
Właściciel firmy, w której pracuje Tadek. Mężczyzna zamożny i bardzo życzliwy dla swoich pracowników. Przez trzy miesiące opłacał studia narratora, a wynagrodzenia dawał zawsze wyższe, niż zakładało prawo wprowadzone przez okupantów. W relacjach z Niemcami radził sobie dobrze, dlatego też nie miał problemów z prowadzeniem działalności.
Tomasz
Wraz z żoną mieszkał obok Tadeusza i Marii. Zajmował się handlem podrabianymi obrazami oraz prowadzeniem syndykalistycznego dwutygodnika. Uważał się za skrajnego lewicowca.
Apoloniusz
Malarz i artysta (w pewnym sensie także w sposobie bycia), który pomagał Tadkowi w przygotowywaniu okładki tomiku.
Żydówka
Była pieśniarka, uciekinierka z getta. W czasie pobytu w mieszkaniu Polaków była pod wielkim wrażeniem panującej tam atmosfery.
Sklepikarz
Człowiek nieuczciwy, zawsze wydawał mniejsze porcje, starając się zarobić jak najwięcej. Był także pośrednikiem w handlu ludźmi. To przez niego można było nawiązać kontakt z żandarmami, którzy za odpowiednią opłatą wypuszczali uwięzionych.