Kampania wrześniowa - skutki i przyczyny klęski kampanii wrześniowej

Kampania polska roku 1939 zakończyła się rozbiciem państwa polskiego i upadkiem II Rzeczpospolitej. II RP istniała zaledwie przez dwadzieścia lat i jej rozwój został brutalnie przerwany przez najazd sąsiadów. Po 28 września 1939 roku terytorium polskie zostało oficjalne podzielone pomiędzy III Rzeszę i Związek Radziecki. Oba te totalitarne państwa zaczęły wprowadzać na zdobytych ziemiach własny porządek administracyjny i prawny, przede wszystkim zaś niszczyć kulturę polską, którą uważano za niebezpieczną. Rozpoczął się okres aresztowań i egzekucji, przeprowadzanych zwłaszcza na osobach związanych ze środowiskami patriotycznymi i inteligencji polskiej, w których upatrywano głównych kandydatów do ruchu oporu.

Rozwiały się marzenia o szybkim zwycięstwie dzięki pomocy sojuszników z Zachodu. Jednym z głównych czynników wpływających na szybkie zwycięstwo Niemiec była właśnie bierność Anglii i Francji, dwóch głównych polskich sojuszników. Należy jednak pamiętać, że polska dyplomacja przeceniała też znacznie możliwości wojenne obu tych krajów. Nie były one przygotowane do wojny i potrzebowały czasu, by zmobilizować swój ogromny potencjał. Nikt też nie spodziewał się, jak skuteczna będzie nowa niemiecka metoda prowadzenia wojny, jaką był Blitzkrieg. Wszyscy oczekiwali powtórzenia sytuacji z I wojny światowej, z wielomiesięcznymi walkami pozycyjnymi. Szybkie tempo wojny przekreśliło te plany.

Armia polska okazała się źle zorganizowana, dowodzona i zbyt słaba, by odeprzeć agresora. Polskie siły oparte były głównie na piechocie i kawalerii, brakowało nowoczesnego sprzętu, czołgów i samolotów, przede wszystkim zaś – strategii ich użycia. Dodatkowo ulokowanie wojsk polskich tuż przy granicy było błędem (wynikającym jednak z konieczności obrony Wielkopolski i Śląska), który doprowadził do szybkiego rozbicia dużej części wojsk. Nie należy jednak również przesadzać z negatywną oceną Wojska Polskiego. Polska była krajem biednym i młodym, nie miała ani przemysłu, ani możliwości, by dorównać machinie wojennej Niemiec, zwłaszcza zaś po 17 września, gdy do wojny przyłączyła się druga ówczesna potęga militarna. Żołnierz polski był wyposażony najlepiej, jak było to możliwe w ówczesnej sytuacji i walczył najlepiej jak potrafił.

Kampania wrześniowa była (i jest) też ciągle źródłem szeregu mitów i legend, związanych z bohaterstwem walczących żołnierzy. Postawa Polaków w wielu punktach oporu do dzisiaj budzi słuszną dumę i buduje historię polskiego oręża, które od pierwszych dni wojny stawało przeciw Niemcom.