w Europie i Ameryce Północnej.
Tradycje religijne subkontynentu indyjskiego stały się podstawą rozwoju buddyzmu. Religia ta wywodzi się z nauk Siddharthy Gautamy (zwanego Buddhą - oświeconym), który żył w północnych Indiach w VI w. p.n.e. Podstawą wszystkich odłamów buddyzmu jest przekonanie, że tylko właściwe słowa, czyny i całe życie przejawiające się w zaniku pragnień może nas wybawić od cierpienia. Wybawieniem od niego nie jest śmierć, gdyż podobnie jak inne systemy filozoficzno-religijne wywodzące się z Indii buddyzm zakłada reinkarnację. Oceny liczby buddystów na świecie są bardzo rozbieżne – od 230 do 500 mln, chociaż niektóre źródła buddyjskie podają też wyższe liczby. Wyróżnia się 2 podstawowe nurty buddyzmu – Therevadę (zwłaszcza Sri Lanka, Birma, Laos, Tajlandia, Kambodża) i Mahayanę (Chiny, Mongolię, Koreę, Wietnam, Japonię). W chińskim Tybecie i w Mongolii i w Himalajach – Bhutan, Sikkim, Nepal, Ladakh, rozpowszechniła się tybetańska wersja buddyzmu – czasami zwana lamaizmem. Buddyzm wyznają też niektóre narody Rosji (Buriaci, Tuwińcy, Kałmucy). Popularny jest też w wielu krajach Zachodu (USA, Kanada, Australia).
Pod względem liczby wyznawców buddyzm ustępuje nieco rodzimym religiom Chin – taoizmowi i konfucjanizmowi (ok. 6% ludności ziemi). W Chinach i Rep. Korei wszystkie te trzy religie funkcjonują obok siebie i wszystkie 3 były prześladowane przez komunistyczne państwo (ChRL). Taoizm i konfucjanizm swoje początki wywodzą z nauk: Lazzi (taoizm) i Konfucjusza (konfucjanizm), którzy żyli w VI wieku. Konfucjanizm był i jest bardziej filozofią/religią państwa i urzędników, taoizm bardziej religią ludu, która połączyła filozofię taoistyczną z tradycyjnymi wierzeniami i magia ludową.
Według szacunków portalu http://www.adherents.com/Religions_By_Adherents.html około 16% mieszkańców Ziemi to ludzie niereligijni – zarówno ateiści i agnostycy, jak i osoby twierdzące, że w Boga wierzą, ale żadnej religii na co dzień nie praktykują.