Europa jest kontynentem, gdzie w wieku XX wybuchły dwie wojny światowe, które pochłonęły 58-85 mln ofiar śmiertelnych na całym świecie. Po II wojnie światowej, poza wojnami towarzyszącymi rozpadowi Jugosławii nasz kontynent był właściwie wolny od konfliktów zbrojnych.
W tym czasie liczne konflikty toczyły się jednak na innych kontynentach. Miały one charakter wojen wyzwoleńczych w trakcie dekolonizacji (np. wojna algierska), czy konfliktów zastępczych pomiędzy mocarstwami atomowymi – Związkiem Radzieckim i USA, które wspierały przeciwne strony konfliktów toczacych się na świecie (np. wojna między Etiopią i Somalią o Ogaden w latach 1978-79). Wiele wojen w tym czasie (zwłaszcza od upadku komunizmu) miało i ma charakter wojen domowych, wybuchających na podłożu różnic etnicznych i religijnych.
W ostatnich latach szereg wojen toczyło się w krajach muzułmańskich.
W roku 2010 rozpoczęły się niepokoje w krajach arabskich, w rezultacie których w 2011 roku (arabska wiosna) doszło do zmiany lub próby zmiany kilku rządów autorytarnych (wśród przyczyn jest też trudna sytuacja na rynku pracy tych krajów). W Egipcie i w Tunezji niepokoje te miały charakter ulicznych protestów i oporu przed siłami porządkowymi, które doprowadziły do ustąpienia dotychczasowych władz. W Libii, Jemenie i Syrii doszło do wojen domowych (w Jemenie i w Syrii trwają one nadal). Szczególnie zacięte walki toczą się w Syrii, gdzie walka z dyktaturą Baszara Assada ma też charakter religijny. Siły rządowe opierają się na mniejszości religijnej Alawitów (wspieranej przez szyicki Hezbollah z sąsiedniego Libanu i szyicki rząd Iranu), zaś powstańcy to przede wszystkim sunnici (wspierani przez kraje arabskie). Zazwyczaj stronę rządową wspierają też inne mniejszości religijne Syrii – chrześcijanie, Druzowie.
W dalszym ciągu nierozwiązanym konfliktem jest konflikt izraelsko-arabski (w tym zwłaszcza izraelsko-palestyński). Trwa on z przerwami od 1947 roku. W tym czasie Izrael kilkakrotnie walczył z państwami sąsiednimi – Egiptem, Syrią, Jordanią i Libanem (z tym ostatni raz w 2006 roku). Z Egiptem i Jordanią stosunki uległy pewnej normalizacji. W dalszym ciągu trwa jednak konflikt z Syrią o zdobyte w 1967 roku przez Izrael Wzgórza Golan. Cały czas napięta jest sytuacja między Żydami i rządem Izraela a palestyńskimi Arabami (część z nich pozostała w Izraelu, część uciekła na Zachodni Brzeg Jordanu i do miasta Gazy, które przyłączono do Izraela po wojnie sześciodniowej z 1967 roku, reszta znalazła się w obozach uchodźców w Jordanii a potem Libanie, skąd atakowała Izrael). Po Pierwszej Intifadzie (powstanie Arabów przeciwko Izraelowi w latach 1987-1991) podjęta została próba pokojowego rozwiązania konfliktu i powstała tzw. Autonomia Palestyńska. Nie zakończyło to definitywnie walk Izraela z Palestyńczykami. Ostatnia odsłona konfliktu miała miejsce w listopadzie 2012 roku, kiedy armia Izraela podjęła próbę likwidacji przywódców wojskowych rządzącego w Strefie Gazy Hamasu. Strona palestyńska odpowiedziała ostrzałem rakietowym terytorium Izraela.
W dalszym ciągu niespokojna sytuacja polityczna panuje w Iraku. Kraj po pokonaniu reżimu Saddama Husajna przez Amerykanów i ich sojuszników w 2003 roku pogrążył się w wojnie domowej. Odsunięta od władzy mniejszość sunnicka z pomocą bojowników Al-Kaidy atakowała szyitów i żołnierzy koalicji. Ataki najczęściej przybierały postać zamachów bombowych. Również większość szyicka, która zdobyła władzę dzięki inwazji amerykańskiej w pewnych okresach atakowała Amerykanów. Trzecią grupą, która decyduje o sytuacji w Iraku, są Kurdowie. Zdobyli oni dzięki obaleniu