Zbiorowiska leśne stanowią naturalną roślinność potencjalną na większości terytorium lądowego Polski (szacunkowo ok. 90%). Uważa się, że w początkach państwowości polskiej – X/XI wiek – lasy zajmowały ok. 75% powierzchni Polski piastowskiej. W kolejnych wiekach powierzchnia lasów zmniejszyła się jednak znacznie na skutek kolonizacji rolniczej oraz zapotrzebowania na drewno do budowy statków (eksport do Europy Zachodniej) oraz węgiel drzewny dla hut metali i szkła.
Ogólnie obszar Polski znajduje się w obrębie biomu lasów liściastych i mieszanych szerokości umiarkowanych tracących liście w chłodnej porze roku.
Lesistość Polski (stosunek powierzchni lasów do powierzchni ogólnej kraju) wynosiła w 2011 roku 29,2%. W okresie powojennym lesistość wzrosła w Polsce prawie o 10% (od około 20,8% w 1946 roku). Do roku 2050 zakłada się wzrost lesistości do 33% powierzchni kraju.
Współczesne lasy, w porównaniu z lasami naturalnymi są jednak dużo mniej zróżnicowane gatunkowo (często monokultury leśne – sosnowe na Niżu Polskim i świerkowe w górach) i wiekowo (drzewostany młode – 40-50 letnie zajmują prawie polowe powierzchni lasów w Polsce).
W drugiej połowie XX wieku kondycja lasów w Polsce została znacząco osłabiona na skutek zanieczyszczenia powietrza i związanych z nim kwaśnych deszczy. Spowodowały one m.in. obumarcie dużych połaci lasów świerkowych w Karkonoszach i Górach Izerskich w Sudetach oraz w szczytowych partii lasów regla górnego w Beskidzie Śląskim w Karpatach oraz obumieranie jodły w Górach Świętokrzyskich.
W zależności od siedliska (przede wszystkim żyzności gleb i ich wilgotności) wyróżnia się szereg typów siedliskowych lasów. Jeśli analizować naturalna roślinność potencjalną Polski, największą powierzchnię powinny zajmować żyzne lasy liściaste. Jednak to właśnie głównie one zostały zastąpione przez obszary rolnicze.
Współcześnie przeważają lasy iglaste (bory).
Wśród lasów iglastych w Polsce największe znaczenie mają bory sosnowe (drzewostany sosnowe, z domieszką modrzewia zajmują ok. 60% powierzchni polskich lasów). Rosną dobrze na glebach mało zasobnych – bielicach na piaskach (np. sandrowych), ale też na glebach torfowych (sosnowy bór bagienny). Na glebach żyźniejszych (płowych lub brunatnych), zwłaszcza w Polsce centralnej i wschodniej rozwijają się bory/lasy mieszane z sosną pospolitą i dębem szypułkowym.
W górach – w sposób naturalny w reglu górnym, z nasadzenia w również w reglu dolnym występują bory świerkowe. Lokalnie w Polsce Północno-wschodniej (np. w Puszczy Rominckiej) występuje bagienny bór świerkowy (podobny do tajgi).
Na Wyżynach Polskich (zwłaszcza na Roztoczu i w Górach Świętokrzyskich) i na Pogórzu Karpackim lokalnie występuje wyżynny mieszany bór jodłowy (z domieszką buka i świerka).
Wśród lasów liściastych Polski wyróżnia się:
- buczyny (las bukowy) – jako dominujący element lasów regla dolnego w Karpatach i w Sudetach, ale też na Wyżynach Polskich oraz na Pomorzu (żyzna buczyna pomorska);
- grądy (ok. 41% powierzchni kraju uwzględniając naturalna roślinność potencjalną) – żyzne (zwykle na glebach brunatnych) wielogatunkowe lasy liściaste las z dużym udziałem lipy drobnolistnej, graba zwyczajnego, dębów i klonów;
- łęgi – okresowo zalewane, nadrzeczne lasy wierzbowe, olszowe (w górach) i topolowe z jesionem i wiązem;
- olsy/olesy (olszyny) – porastające tereny bagienne, z dominacją olszy czarnej
oraz regionalnie dąbrowy i jaworzyna (na pogórzach i w górach).
Rozmieszczenie lasów w Polsce nie jest równomierne. Największą lesistością charakteryzują się województwa: lubuskie – 49,0%, podkarpackie – 37,4% i pomorskie – 36,2% , najmniejszą za s województwa: łódzkie – 21,1% i mazowieckie – 22,7%.
Duże kompleksy leśne często tradycyjnie nazywane są puszczami (pierwotnie słabo zaludnionymi – stąd nazwa). Do dużych kompleksów leśnych na terenie Polski należą:
- Puszcza Augustowska,
- Puszcza Knyszyńska,
- Puszcza Białowieska (uważana za ostatni naturalny las Europy),
- Puszcza Romincka,
- Puszcza Borecka,
- Puszcza Piska,
- Bory Tucholskie,
- Puszcza Goleniowska,
- Puszcza Wkrzańska,
- Puszcza Bukowa,
- Puszcza Notecka,
- Puszcza Rzepińska,
- Bory Dolnośląskie,
- Lasy Spalskie,
- Lasy Raciborskie,
- Bory Stobrawskie,
- Puszcza Bydgoska,
- Puszcza Kampinoska,
- Puszcza Kozienicka,
- Puszcza Biała,
- Puszcza Kurpiowska,
- Puszcza Świętokrzyska,
- Puszcza Sandomierska,
- Lasy Parczewskie,
- Lasy Janowskie,
- Puszcza Solska,
- Puszcza Niepołomicka,
- pozostałości Puszczy Karpackiej.