Tranzystor jest urządzeniem składającym się z trzech obszarów: emiter, baza i kolektor, które stanowią kolejno zmieniające się półprzewodniki domieszkowane typu n i p.
Do złącza emiter-baza przyłożone jest niewielkie napięcie w kierunku przewodzenia, natomiast na złączu baza-kolektor napięcie jest znacznie większe i jego kierunek jest zaporowy. Przy tak przyłożonych napięciach elektrony przechodzą z emitera do bazy, skąd w wyniku dyfuzji docierają do złącza baza-kolektor. Ponieważ kolektor znajduje się na potencjale dodatnim, więc jest wstanie wciągnąć elektrony do swojego obszaru, powodując tym samym zwiększenie prądu płynącego przez kolektor.
Natężenie prądu płynącego przez kolektor zależy więc od wartości napięcia przyłożonego pomiędzy emiterem a bazą.
Proces sterowania natężeniem prądu w kolektorze przy pomocy niewielkiego prądu emitera nazywany jest zjawiskiem tranzystorowym. Ze względu na swoje właściwości zjawisko tranzystorowe jest stosowane we wzmacniaczach oraz generatorach niegasnących drgań elektrycznych.