Napięcie elektryczne (U) definiuje się jako różnicę potencjałów (V) elektrycznych pomiędzy dwoma punktami pola elektrostatycznego.
U = ΔV
Na rysunku przedstawiono centralne pole elektryczne, wytworzone przez punktowy ładunek (q). Zaznaczono na nim powierzchnie ekwipotencjalne o potencjałach równych VA i VB.
W sytuacji przedstawionej na rysunku napięcie pomiędzy punktami A i B jest równe:
U = VB – VA.
Ponieważ odpowiednie potencjały elektryczne są równe:
\(V _{B}= \frac{kq}{r _{B} } \)
\(V _{A}= \frac{kq}{r _{A} } \) , to napięcie można wyrazić w postaci:
\(U=kq\left( \frac{1}{r _{B} } - \frac{1}{r _{A} } \right)\)
Jednostką napięcia w układzie SI jest wolt, który jest równy \(\left(1V= \frac{1J}{1C}\right) \).