Natężenie pola elektrostatycznego jest wektorową wielkością fizyczną, zdefiniowaną jako stosunek siły Coulomba, działającej na ładunek próbny umieszczony w polu elektrostatycznym do wartości tego ładunku:
\( \vec{E} = \frac{ \vec{F} }{q _{0} } \)
gdzie: E – natężenie pola, F – siła Coulomba, q0 – ładunek próbny.
Jak wynika z przytoczonej definicji, jednostką natężenia pola jest niuton na kulomb (1N/C).
W przypadku pola centralnego, siła Coulomba, działająca na ładunek próbny jest równa \(F=k \frac{q \cdot q _{0} }{r ^{2} } \) , więc natężenie pola można zapisać w postaci:
\(E=k \frac{q }{r ^{2} } \)
gdzie: k – wielkość stała, r – odległość do miejsca, w którym badamy pole.
Widać, że wartość natężenia pola elektrostatycznego zależy od dwóch czynników tj. od wartości ładunku wytwarzającego pole (większy ładunek wytwarza silniejsze pole) oraz od odległości od tego ładunku (im odległość jest większa, tym pole jest słabsze).
Natężenie pola elektrostatycznego - przykład.
Znajdź wartość natężenia pola elektrostatycznego w punkcie znajdującym się w odległości r = 1m od protonu. Załóż, że ładunek znajduje się w próżni.
Rozwiązanie:
Ponieważ ładunek znajduje się w próżni i jego wartość z definicji jest równa wartości ładunku elementarnego, to równanie na natężenie pola w tym przypadku będzie miało następującą postać:
\(E=k _{0} \frac{e}{r ^{2} } =9 \cdot 10 ^{9} \frac{Nm ^{2} }{C ^{2} } \cdot \frac{1,6 \cdot 10 ^{-19}C }{1m ^{2} } =14,4 \cdot 10 ^{-10} \frac{N}{C} \)
Otrzymany wynik oznacza, że jeżeli w tym polu umieścimy ładunek próbny o wartości 1C, to będzie na niego działać siła o wartości 14,4 • 10-10N.