Na rysunku przedstawiono równoległe połączenie n jednakowych źródeł sił elektromotorycznych (źródeł napięcia) ε, do którego podłączony jest szeregowo odbiornik energii elektrycznej mający opór R.
Każde źródło posiada swój własny opór elektryczny, zwany oporem wewnętrznym r.
Przy połączeniu równoległym całkowita siła elektromotoryczna jest równa sile elektromotorycznej pojedynczego źródła napięcia ε. Odwrotność oporu zastępczego oporów wewnętrznych źródeł jest natomiast sumą odwrotności wartości poszczególnych oporów elektrycznych.
Ponieważ siły elektromotoryczne są w tym przypadku identyczne, to można napisać:
\( \frac{1}{r _{z} } = \frac{n}{r} \) , więc \(r _{z} = \frac{r}{n} \)
Stosując prawo Ohma dla tego układu i uwzględniając powyższe założenia otrzymamy:
\(I= \frac{ \epsilon }{R+ \frac{r}{n} } \)
gdzie: I – natężenie prądu elektrycznego.
Tego typu połączenie ogniw sił jest szczególnie korzystne w przypadku, gdy opór odbiornika energii elektrycznej jest znacznie mniejszy od wartości oporów wewnętrznych ogniw (R<<r). W takim przypadku ostatnie równanie sprowadzi się do postaci:
\(I= \frac{ \epsilon }{ \frac{r}{n} } = \frac{n \epsilon }{r} \)
Widać, że w tym przypadku natężenie prądu elektrycznego wzrasta proporcjonalnie do liczby źródeł napięć.