Wiara w Boga
Szczególny charakter godności ludzkiej polega na powołaniu człowieka do łączności z Bogiem. Człowiek jest zaproszony do rozmowy z Bogiem już od chwili narodzin: istnieje on bowiem tylko dlatego, że stworzony przez Boga z miłości jest zawsze z miłości zachowywany, i nie żyje w pełnej zgodności z prawdą, jeżeli w sposób wolny nie uzna tej miłości i nie odda się Stworzycielowi.
(Sobór Watykański II, konst. Gaudium et spes, 19)
Wiara w Boga jest dla człowieka czymś naturalnym, gdyż człowiek jest istotą religijną. Można tłumić pragnienie Boga i buntować się przeciwko Niemu, jednak wówczas nie uda się nikomu zaznać szczęścia i prawdy. Bóg nieustannie wzywa do siebie każdego człowieka, a każdy człowiek jest powołany, aby Go poznawać. Poznanie Boga następuje przez Jego dzieła. Zatem Boga należy szukać w świecie oraz w nas samych, bo w rzeczywistości jest On niedaleko od każdego z nas. Bo w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy (Dz 17,27-28).
Tym, co czyni ludzi wyjątkowymi pośród innych stworzeń jest dusza, a dusza ma początek w Bogu. Nie bez znaczenia jednak jest rozum ludzki. Kościół naucza, że nie tylko wiara nie kłóci się z rozumem, ale wręcz to zdolności rozumu pozwalają Boga poznać.