Bóg Ojciec w Starym Testamencie
Określenie „Ojciec” w stosunku do Boga pojawia się już w Starym Testamencie. Często przy okazji porównań np. Jak się lituje ojciec nad synami, tak Pan się lituje nad tymi, co się Go boją (Ps 103,13). Bóg nazywany jest Ojcem również jako Stwórca – Czyż nie mamy wszyscy jednego Ojca? Czyż nie stworzył nas jeden Bóg? (Ml 2,10). Z kolei Izrael przedstawiany jest w Księdze Wyjścia jako syn pierworodny (Wj 4,22-23). Bóg jest również Ojcem dla sierot i dla wdów opiekunem (Ps 68,6). W Starym Testamencie zawarte jest określenie Boga jako Ojca Króla Izraela – w kontekście króla Dawida, z którego rodu wywodzi się później sam Jezus. Jednak w porównaniu z Nowym Testamentem epitet „Ojciec” występuje o wiele rzadziej, natomiast Bóg wielokrotnie nazywany jest „Królem” czy „Ukochanym Mężem”, a samo słowo „ojciec” stosowane jest z kolei przede wszystkim jako termin na oznaczenie ziemskiego pokrewieństwa.
Bóg Ojciec w Nowym Testamencie
Dopiero dzięki Jezusowi określenie „Bóg Ojciec” ulega upowszechnieniu. Modlitwa, której Jezus uczy swoich zwolenników zaczyna się od słów „Ojcze Nasz” (Mt 6, 9-12). Co więcej, Jezus wypowiada słowa: Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym