Na czym polega tragizm Edypa?

Edyp jest bohaterem tragicznym, ponieważ zostaje postawiony w sytuacji bez wyjścia. O jego losie decyduje fatum, dlatego cokolwiek uczyni mężczyzna i tak przepowiednia jego smutnego losu się sprawdzi. Istotą tragizmu Edypa jest więc konflikt tragiczny, w jaki popada bohater. Jest to starcie z przeznaczeniem, które determinuje bieg wydarzeń. Dlatego Edyp uciekając przed wypełnieniem strasznego proroctwa, jednocześnie robi wszystko, żeby je wypełnić. Wydaje mu się, że wybiera dobro, a tymczasem czyni zło.

Mamy więc tutaj do czynienia z ironią tragiczną, która polega na tym, że bohater nie zdaje sobie sprawy, z powagi własnej sytuacji. Edyp zabijając Lajosa, popełnia winę tragiczną (hamartia), która nie jest do końca świadoma. Bohater nie zna bowiem tożsamości swojej ofiary. Podobnie jest z poślubieniem matki. Edyp grzeszy również pychą (hybris), ponieważ oskarża Tyrezjasza i Kreona o zdradę i nie chce uznać swojej winy.

Chwilowo wydaje się, że bohater wyjdzie cało z opresji, kiedy dowiaduje się on o śmierci swojego przybranego ojca z Koryntu (perypetia). Sprowadzenie pasterza, który uratował Edypa porzuconego jako niemowlę w górach, powoduje u Edypa rozpoznanie własnych win (anagnorismos).  Losy bohatera mają wzbudzać w odbiorcy litość i trwogę, dzięki czemu tragedia Edypa pełni funkcję katartyczną.