Joanna Lipska
Joanna ubiera się w czarne wełniane sukienki i czarne kapelusze. Ma jasne, gładko zaczesane włosy splecione w warkocz. Jej cera jest blada, usta różowe. Bohaterka ma duże, szare oczy.
Joannę, bardzo przywiązaną do brata, przeraża perspektywa rozłąki z nim. Cechuję ją prostota i skromność, zauważalne choćby w sądzie, gdy na swoją obronę mówi tylko, iż jest pewna, że czyniła dobrze, udzielając lekcji dzieciom. Podczas wspomnianej rozprawy czytelnik zyskuje ostateczny dowód na to, że nauczanie było pasją bohaterki, a pomoc dzieciom sprawiała jej ogromną radość. Między innymi dzięki wspomnianym powyżej cechom zyskała sobie szacunek i życzliwość sąsiadów, którzy później wystąpili w sądzie w jej obronie.
Nie sposób nie wspomnieć o odwadze Joasi, która nie boi się uczyć dzieci, pomimo zakazów zaborcy. We wszystkim, czego się podejmuje, kieruje się sercem, jest wrażliwa i uczynna.
Mieczysław Lipski
Mieczysław to chudy mężczyzna o niezdrowej cerze i „chorych” oczach. Po rzuceniu szkoły pracuje jako urzędnik w starostwie.
Jest opiekuńczym i troskliwym bratem, bardzo kocha siostrę, udowadniając to, gdy Joanna zagrożona jest pójściem do więzienia – aby do tego nie dopuścić, pożycza kwotę potrzebną do zapłaty kary.