Wojny z lat 1800-1805: wojna z II i III koalicją - przebieg, najważniejsze wydarzenia

Po przewrocie we Francji i przejęciu władzy w roku 1799 Napoleon, będący teraz Pierwszym Konsulem i nieoficjalnym władcą Francji musiał zająć się dokończeniem wojny z II koalicją antyfrancuską, z którą toczono wojnę już od roku 1798. Aby wyeliminować z wojny Austrię, która była groźnym i wieloletnim przeciwnikiem, Napoleon podjął zaskakujący manewr i przekroczył wiosną przełęcze alpejskie i zajął 2.06.1800 Mediolan. 14.06.1800 roku w bitwie pod Marengo na terytorium północnych Włoszech Napoleon rozgromił siły austriackie. Ostatecznie, po wyczerpujących siły austriackie i bezskutecznych próbach zadania Napoleonowi klęski, Austria podpisała pokój 9.02.1801 w Luneville, który potwierdzał ustalenia z Campo Formio. Anglicy podpisali pokój  dopiero 25.03.1802 roku w Amiens. Jednym z rezultatów wojny z II koalicją było powstanie Republiki Włoskiej.

Do kolejnej wojny z III już koalicją doszło już po ustanowieniu przez Napoleona Bonaparte Cesarstwa. W roku 1805 sojusz przeciwko Francuzom utworzyła Anglia, Austria i Rosja. Tym razem Napoleon planował początkowo dokonać morskiej inwazji na Wyspy Brytyjskie, jednakże flota francuska, nawet wzmocniona siłami sprzymierzonej z nią Hiszpanii, nie była w stanie przełamać panowania na morzach marynarki brytyjskiej. W bitwie pod Trafalgarem 21.10.1805 roku doszło do pogromu floty francusko – hiszpańskiej, a Napoleon musiał porzucić myśl o natychmiastowej inwazji. Zamiast tego zwrócił się przeciwko siłom koalicji na lądzie, odnosząc na tym polu wielkie zwycięstwa pod Ulm (15 – 17.10.1805) i w wielkiej bitwie pod Austerlitz (2.12.1805). Armie francuskie zajęły Wiedeń, a do podpisania pokoju doszło 26.12.1805 w Preszburgu. Na wpływ rokowań nie wpłynęły nawet przejściowe sukcesy Anglików we Włoszech. W rezultacie zwycięstwa nad trzecią koalicją powiększyło się terytorium Królestwa Włoch (wcześniejszej Republiki Włoskiej).  Napoleon zlikwidował też w 1806 Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego, zastępując je zależnym od siebie Związkiem Reńskim.