W roku 219 p.n.e., gdy Hannibal wyruszył ze swoimi wojskami z Kartaginy, Publiusz Korneliusz Scypion miał wówczas zaledwie 17 lat. Towarzyszył swojemu ojcu (nosili takie same imiona) – rzymskiemu konsulowi, w kampanii przeciwko wojskom Hannibala zaraz po jego przejściu przez Alpy. Podczas jednego ze starć w północnej Italii, Scypion Młodszy uratował swojego ojca otoczonego przez żołnierzy Hannibala. Następnie na czele swojego oddziału, ruszył przeciwko Kartagińczykom rozbijając ich formacje. Kiedy Hannibal kontynuował swoje działania wojenne w Italii, Scypion został wysłany do Hiszpanii.
Scypion Afrykański – Pochodzenie
Syn Korneliusza Scypiona i plebejki Pomponii. Wywodził się z patrycjuszowskiego rodu o wojskowych tradycjach. Jego dziadek, ojciec i stryj brali udział w I wojnie punickiej. Publiusz Korneliusz Scypion (jego pełne imię) również od najmłodszych lat przygotowywany był do kariery wojskowej. Uczył się jazdy konnej, władania bronią i dowodzenia. Poznał grekę i zaczytywał się w historiach największych helleńskich wodzów jak Aleksander Wielki, Epaminondas, Pyrrus i Ksenofont, a także wodzów perskich: Dariusza i Kserksesa.
Scypion Afrykański – Hiszpania
W latach 218 – 217 p.n.e. podczas II wojny punickiej, w Hiszpanii dochodzi do licznych powstań. Hazbrudal I – brat Hannibala (który w ówczesnym czasie toczył walki z rzymianami), nie umiał opanować pogarszającej się sytuacji wewnętrznej.
Pogarszająca się sytuacja w Hiszpanii doprowadziła w końcu do przejęcia władzy przez Rzymian. Głównodowodzącym wszelkimi działaniami był wówczas 25 letni Scypion. W roku 209 p.n.e. zajął główny ośrodek władzy – Nową Kartaginę.
W roku 208 p.n.e., brat Hannibala – Hazdrubal zostaje pokonany przez Scypiona w bitwie pod Bekulą. Podczas bitwy zastosował nowatorką metodę – manipularne operowanie luźnymi oddziałami liczącymi po 3 manipuły.
Po licznych sukcesach w Hiszpanii, Scypion uważał się za wybrańca bogów, zaczął bić monety ze swoją podobizną, przestał w najmniejszym stopniu przejmować się odgórnymi zaleceniami.
Scypion Afrykański – Kariera polityczna
Podczas gdy zdziesiątkowana armia Hannibala nadal prowadziła walki w Italii, Scypion rozpoczął starania o konsulat na rok 205 p.n.e.. Stronnictwo arystokratyczno – zachowawcze było przeciwne jego kandydaturze ze względu na młody wiek. Wiedzieli również, że zajęcie przez niego urzędu, będzie oznaczało kontynuacje wojny z Kartaginą.
Scypionowi udało się jednak przełamać opór przeciwników i został konsulem w roku 205 p.n.e.. Po objęciu urzędu od razu rozpoczął przygotowywania do inwazji kontynentu Afrykańskiego. Pomimo trudności czynionych stale przez opozycję, której przedstawicielem był m. in. M. Porcjusz Kato, kwestor przy Scypionie, udało się konsulowi wyposażyć w pełni armię i przenieść wojnę na obszary należące do Kartaginy.
Scypion Afrykański – Bitwa pod Zamą
II Wojna Punicka rozstrzygnęła się w bitwie pod Zamą w roku 202 p.n.e.. Naprzeciwko siebie stanęli dwaj wielcy dowódcy – Scypion oraz odwołany z Italii w roku 203 p.n.e. Hannibal. Według Appiana, „armia Scypiona liczyła około 25 tysięcy żołnierzy rzymskich i italskich, wsparciem dla Rzymian był król numidyjski, Masynissa, który dostarczył liczne oddziały znakomitej jazdy. Hannibal dysponował liczniejszą armią mając ok. 50 tysięcy ludzi i 80 słoni.”.
Scypion zastosował manewr oskrzydlający – ten sam, który Hannibal wykorzystał przeciwko rzymianom pod Kannami. Bitwa zakończyła się wielkim sukcesem Scypiona, który z tej okazji otrzymał przydomek Afrykański.