Większość informacji dotyczących przybycia oraz funkcjonowania społeczności izraelitów podaje Biblia (Stary Testament). Według tych podań, osobą odpowiedzialną za sprowadzenie Żydów do Egiptu był Abraham. To jemu Bóg miał nakazać wędrówkę z Mezopotamii, w której mieszkał w raz ze swoją rodzinną, do ziemi Kanaan. Abraham posłusznie wyruszył, zgodnie z wytycznymi Boga i prawdopodobnie ok. XVIII wieku p.n.e. dotarł do miejsca wskazanego. W tym okresie, na tych terenach panował wielki głód spowodowany suszami. Ludność zamieszkująca te obszary, udała się więc po pożywienie oraz schronienie do Egiptu.
Ze względu na sprzyjające warunki do życia, do starożytnego Egiptu przybywało coraz więcej Żydów. Ich rosnąca populacja oraz wpływy, powodowały niezadowolenie faraona. Izraelici stali się z czasem tanią siła roboczą, na którą faraon nałożył najcięższe prace. Okres ten nazywa się niewolą Egipską, która miała trwać ponad 400 lat. Ludność pochodzenia żydowskiego, traktowano jako gorszy gatunek człowieka, przydzielano im najgorsze prace, znosili liczne upokorzenia.
Ponadto Faraon, aby zmniejszyć ich populacje, nakazał mord męskich dzieci żydowskich. Tak też narodziła się pierwsza historia człowieka, który miał zakończyć okres niewoli egipskiej – Mojżesza. Według Starego Testamentu, podobnie jak większość dzieci płci męskiej, miał zostać zgładzony. Jednak jego siostra wsadziła go do koszyka i wysłała wraz z nurtem rzeki, gdzie został znaleziony przez córkę faraona. Niektóre źródła podają, że Mojżesz urodził się w XIII w. p.n.e. w rodzinie izraelskiej, a został wychowany jak Egipcjan. Zabił człowieka i musiał uchodzić na pustynie, gdzie objawił mu się Bóg w postaci gorejącego krzaku i nakazał wyprowadzić Izraelitów z domu niewoli (Egiptu) do Ziemi Obiecanej. Mojżesz kilkakrotnie próbował przekonać Faraona, aby ten wypuścił izraelitów, jednak bezskutecznie. Ostatecznie 10 plag egipskich, które Bóg zesłał na Egipt, zmusiły Władce do zmiany zdania.
Przedstawiana w biblijnej Księdze Wyjścia narracja odnosząca się trwającego cztery wieki pobytu narodu żydowskiego w Egipcie, opuszczenia ponad miliona Izraelitów z Delty Nilu, nie znalazła dotychczas potwierdzenia w materiale archeologicznym. Jest też zarazem jedyną narracja, która może odpowiadać wydarzeniom z tego okresu.