Georges Clemenceau - biografia, polityka, dokonania

Georges Clemenceau był często nazywany „starym tygrysem” polityki francuskiej i międzynarodowej. Urodził się 28.09.1841 roku w Mouilleron-en-Pareds, w dosyć zamożnej rodzinie handlarzy i działaczy politycznych. Na pewno ukształtowało to częściowo jego charakter. Studiował najpierw w Nantes, później zaś medycynę w Paryżu, nie ukończył jednak studiów (udało mu się uzyskać tytuł doktora dopiero w roku 1865). Ze względu na swoją działalność polityczną i niechęć do rządów Napoleona III był przejściowo aresztowany, ostatecznie zaś, unikając więzienia, musiał udać się na emigrację. Spędził kilka lat w Stanach Zjednoczonych.

Do Francji powrócił dopiero po upadku Napoleona III i ustanowieniu republiki, w której zaczął robić znakomitą i szybką karierę polityczną. Jego kariera doznała jednak przejściowego załamania, kiedy to wyszły na jaw jego powiązania ze skandalem finansowym dotyczącym budowy kanału panamskiego. Przejściowo wycofał się z polityki, poświęcając się swojej pasji wydawniczej i reporterskiej. Powrócił do polityki na początku XX wieku, zostając premierem w latach 1906 – 1909. Jest przez to jednym z głównych twórców i zwolenników Trójporozumienia (Ententy).  W polityce zagranicznej był zaciekłym wrogiem Niemiec.

Clemenceau powrócił na stanowisko premiera Francji w roku 1917, kiedy ta znajdowała się w dosyć trudnej sytuacji wewnętrznej. Społeczeństwo francuskie było zmęczone wojną, a przez armię przetoczyła się fala buntów. „Staremu Tygrysowi” udało się jednak opanować sytuację wewnętrzną i stłumić opozycję w stosunku do wojny, jak również znacznie polepszyć współpracę z rządami koalicjantów. Należał do „Wielkiej Czwórki” konferencji paryskiej, stojąc na stanowisku wzmocnienia Polski i maksymalnego osłabienia Niemiec.

Po przegranych wyborach prezydenckich w roku 1920 wycofał się praktycznie z polityki. Skupił się wtedy na podróżowaniu, pisaniu i wydawaniu. Otoczony powszechnym szacunkiem rodaków, jak również wielu polityków byłej Koalicji stał się jednym z symboli zwycięstwa Ententy. Zmarł w Paryżu 24.11.1929 roku.