Analizując wielkość produkcji roślinnej rolnictwa rozpatrujemy najczęściej 3 charakterystyki (odnosząc ją do określonego roku):
- powierzchnię (areał) zasiewów, sadów lub trwałych plantacji danej rośliny (w ha – hektarach: 1 ha = 100 m x 100 m),
- wielkość zbiorów, wyrażana w jednostkach masy (tony, tysiące ton, miliony ton itd.),
- wielkość plonów – miara wydajności produkcji (duże plony wynikają z optymalnego sztucznego nawożenia i stosowania środków ochrony roślin) i zaawansowania kultury rolnej, wyrażana w decytonach (dt = 0,1 tony) z hektara (dawniej w kwintalach, czyli 100 kg z hektara - q/ha).
Wielkość zbiorów może zmieniać się w kolejnych latach w efekcie wystąpienia mniej lub bardziej korzystnych warunków pogodowych rozwoju roślin uprawnych (urodzaj lub nieurodzaj) oraz zmian powierzchni zasiewów.
Analizując wielkość produkcji zwierzęcej określa się pogłowie zwierząt gospodarskich (miarą skali i intensywności produkcji zwierzęcej jest pogłowie zwierząt gospodarskich przypadające na 100 ha użytków rolnych), w przypadku pszczelarstwa liczbę rodzin pszczelich lub wielkość produkcji surowców zwierzęcych (mięsa i tłuszczu, mleka, wełny, jaj, miodu i in.). Miarami wydajności produkcji