Traktat Paryski został podpisany w dniu 18 kwietnia 1951 r. w Pałacu Quai d'Orsay przez 6 państw: Belgię, Luksemburg, Holandię, Francję, Włochy i Republikę Federalną Niemiec. Na jego mocy powstała Europejska Wspólnota Węgla i Stali.
Traktat składa się z 4 tytułów (rozdziałów):
1. dotyczy Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (w tytule tym wskazano m.in. na cele organizacji oraz przedstawiono definicję wolnego rynku).
2. dotyczy organów EWWiS
3. dotyczą postanowień socjalno-gospodarczych (dot. produkcji, cen, inwestycji itp.)
4. dotyczy pozostałych kwestii (m.in. zawarto tam informację o długości trwania traktatu – 50 lat).
Z czasem działania EWWiS i tworzeniem innych organizacji, traktat paryski zmieniano. Pierwszych zmian dokonał tzw. traktat fuzyjny z kwietnia 1965 r. który połączył poszczególne instytucje EWWiS oraz Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Euroatomu. Dzięki temu stworzono jedną Komisję oraz jedną Radę Ministrów mocno usprawniając działania wszystkich organizacji.
Kolejne zmiany wprowadzał Jednolity Akt Europejski, Traktat z Maastricht, Traktat Amsterdamski oraz Traktat Nicejski. Traktaty te dostosowywały działalność EWWiS do bieżących wymogów i zmieniającej się sytuacji polityczno-ekonomicznej, a szczególnie – dostosowywały ją do nowo powstających instytucji powoływanych dla przyspieszenia integracji europejskiej.
Traktat wszedł w życie 23 lipca 1952 r. Został on zawarty na 50 lat, jego obowiązywanie zakończyło się w 2002 r. Kompetencja EWWiS przejęte zostały przez Unię Europejską.