Sprawowanie sakramentu Eucharystii jest nastawione na wewnętrzne zjednoczenie wiernych z Chrystusem przez Komunię. Przystępować do Komunii świętej oznacza przyjmować samego Chrystusa: „Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim” (J 6, 56).
Komunia święta podtrzymuje, pogłębia i odnawia życie łaski otrzymane na chrzcie. Oczyszcza także z popełnionych grzechów (powszednich) oraz chroni przed przyszłymi występkami, w tym zachowuje od przyszłych grzechów śmiertelnych.
Ci, którzy przyjmują Eucharystię, są ściślej zjednoczeni z Chrystusem, a tym samym z Kościołem, który jest Jego Mistycznym Ciałem: Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno Ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba. (1 Kor 10, 17)
Eucharystia uznawana jest za „zadatek przyszłej chwały” w Królestwie Bożym, zgodnie ze słowami Jezusa: Powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę z wami nowy, w Królestwie Ojca mojego (Mt 26, 29).
W sakramencie Eucharystii Jezus przychodzi do swojego Ludu i jest obecny wśród wiernych, chociaż Jego obecność jest zakryta. Komunia Święta nie tylko budzi pragnienie życia wiecznego, ale już teraz jednoczy chrześcijan z Kościołem niebieskim. Z tego względu św. Ignacy Antiocheński nazwał Eucharystię „pokarmem nieśmiertelności, lekarstwem pozwalającym nam nie umierać”.