Księga Izajasza jest jedną z ksiąg prorockich. Samemu Izajaszowi przypisuje się pierwsze miejsce wśród proroków. Jego imię (hebr. Jeszaja) oznacza „Zbawieniem jest Jahwe”/ „Jahwe zbaw!”. Urodził się ok. 765 r. przed Chr. Pochodził z Jerozolimy, być może był nawet spokrewniony z rodziną królewską. Został powołany przez Boga w 739 r. podczas pobytu w świątyni - opis powołania znajduje się w 6. rozdziale Księgi. Według tradycji poniósł śmierć męczeńską za panowania króla Manassesa.
Księga Izajasza jest wezwaniem narodu wybranego do pokuty. Zapowiada także zagładę królestwa Izraela oraz Judy jako karę za bałwochwalstwo ludu. Izajasz wielokrotnie potępia mieszkańców Jerozolimy za ich pychę, zepsucie moralne, rytualizm, upadek wiary i wróżbiarstwo. Mocno podkreśla również jedyność Boga, walczy o monoteizm.
Izajasz przedstawia wizje apokaliptyczne, w których odnosi się do „Dnia Pańskiego” i Sądu Ostatecznego. Równocześnie przepowiada także odrodzenie narodu.
Księga Izajasza to niewątpliwe dzieło literackie, w którym spotykają się różne rodzaje i gatunki literackie. Są tu m.in.: kazania, poematy, elegie, pieśni liryczne, modlitwy oraz hymny.
Egzegeci dokonali podziału Księgi na trzy części ze względu na treść i autorstwo, jednakże żaden z autorów, oprócz Izajasza, nie jest znany z imienia:
1) Rozdziały 1-39: Proto-Izajasz
2) Rozdziały 40-55: Deutero-Izajasz
3) Rozdziały 56-66: Trito-Izajasz
Cała Księga powstała pod koniec VI wieku.
Izajasz jest najczęściej cytowanym prorokiem w Nowym Testamencie, przez co św. Hieronim nazwał go „ewangelistą pośród proroków”. Wynika to z faktu, że Izajasz był prorokiem Starego Testamentu, który najdokładniej przedstawił postać Mesjasza oraz głosił powszechny charakter Królestwa Bożego, które będzie rozciągało się na wszystkie narody.
Wiele jego przepowiedni interpretowano jako zapowiedź Chrystusa, albowiem Mesjasz, przedstawiany u Izajasza pod imieniem Emmanuel albo określany tytułem Sługa Pański, miał narodzić się z Dziewicy, być potomkiem króla Dawida, wprowadzić nowe Prawo, a przede wszystkim miał być męczennikiem, który przez swoje cierpienie odkupi grzechy wszystkich ludzi i pojedna ich z Bogiem. Wszystko to zrealizowało się w posłannictwie Jezusa.
Św. Augustyn polecał konwertytom lekturę Księgi Izajasza przed jakąkolwiek inną księgą Starego Testamentu.