używania imienia Bożego. Jest zakazem krzywoprzysięstwa i wiarołomstwa. Imienia Boga, które jest imieniem świętym, należy używać z szacunkiem i zachowywać powściągliwość w powoływaniu się na Boga w mowie.
Pamiętaj, abyś dzień święty święcił – interpretacja
Trzecie przykazanie Dekalogu stanowi w judaizmie przypomnienie o świętości szabatu jako dniu odpoczynku, który oznacza wypełnienie dzieła stworzenia – tak jak Bóg odpoczął w siódmym dniu, człowiek również powinien zaprzestać pracy. W chrześcijaństwie szabat został jednak zastąpiony przez niedzielę, czyli „pierwszy dzień tygodnia”, dzień w którym zmartwychwstał Chrystus. Niedziela jest nazywana także „dniem ósmym”, gdyż oznacza nowe stworzenie zapoczątkowane wraz z Zmartwychwstaniem. Dla chrześcijan jest zatem dniem Pańskim, pierwszym ze wszystkich świąt. Szabat natomiast nie został zachowany, gdyż należy do dawnego porządku.
Niedzielna celebracja dnia Pańskiego i Eucharystii stanowi centrum życia Kościoła. Obowiązek świętowania niedzieli poprzez uczestnictwo we Mszy Świętej spoczywa zatem na każdym wiernym, gdyż jest świadectwem przynależności do Chrystusa. Zaniedbywanie tego obowiązku, bez ważnego powodu, jest równoznaczne z popełnieniem grzechu ciężkiego. W niedzielę chrześcijanie powinni poświęcić swój czas wolny życiu rodzinnemu, kulturalnemu, społecznemu i religijnemu, natomiast powstrzymać się od wykonywania tych prac i zajęć, które utrudniają oddawanie Bogu czci. Należy także pamiętać, że w dzień Pański jest tradycyjnie w religii chrześcijańskiej poświęcony na dobre uczynki i pokorne posługi względem ludzi chorych, kalekich i starszych.
Czcij ojca swego i matkę swoją – interpretacja
Czwarte przykazanie nakazuje okazywanie czci i szacunku tym, którym zawdzięczamy życie, czyli rodzicom. Dzieci są zobowiązane wobec swoich rodziców do posłuszeństwa i pomocy. Przykazanie dotyczy również związków pokrewieństwa z innymi członkami rodziny, domagając się okazywania miłości i wdzięczności dziadkom i przodkom. W interpretacji Kościoła czwarte przykazanie obejmuje także obowiązki uczniów względem nauczycieli, pracowników względem pracodawców, podwładnych względem przełożonych, obywateli względem ojczyzny oraz tych, którzy nią rządzą lub kierują.
Kościół na podstawie tego przykazania głosi, że to rodzice są pierwsi odpowiedzialni za wychowanie dziecka do wiary i modlitwy, za jego formację duchową od wczesnego dzieciństwa i kształtowanie cnót. Jest to ich obowiązkiem. Samo działanie rodziny chrześcijańskiej, zarówno w dziedzinie prokreacji, jak i wychowania, jest porównywane do stwórczego dzieła Boga Ojca. Podstawą ojcostwa ludzkiego, jego źródłem, jest bowiem Ojcostwo Boże. Nauka katolicka uznaje rodzinę za podstawową komórkę społeczną.
Nie zabijaj – interpretacja
Życie ludzkie jest święte, ponieważ pozostaje na zawsze w odniesieniu do Stwórcy. Tylko Bóg jest Panem życia: "W Jego ręku - tchnienie życia i dusza każdego człowieka" (Hi 12,10). Nikt inny, w żadnej sytuacji, nie może rościć sobie prawa do odbierania życia niewinnej istocie ludzkiej. Zabójstwo zamierzone jest grzechem ciężkim, należy również do kategorii grzechów "wołających o pomstę do nieba". Piąte przykazanie wiąże się także z zakazem przerywania ciąży (aborcji), eutanazji, samobójstwa, stosowania tortur, terroryzmu.
W świetle 5 przykazania uprawniona jest jednak samoobrona - osoba działająca w samoobronie nie jest winna ewentualnego zabójstwa, gdyż jest to skutek niezamierzony. Nauka Kościoła nie wyklucza również zastosowania kary śmierci, jeśli jest to jedyny dostępny sposób ochrony życia innych ludzi. Dopuszczalny