Całka oznaczona jest jednym z podstawowych pojęć w rachunku różniczkowym.
Definicja
Aby zdefiniować całkę oznaczoną prześledźmy następujący tok rozumowania.
Rozważamy funkcję określoną i ograniczoną na przedziale (nazywanym przedziałem całkowania). Przedział dzielimy na przedziały częściowe , , , , , gdzie
.
Długości tych przedziałów oznaczmy odpowiednio , , , , .
W każdym z przedziałów obieramy dowolnie jeden punkt - punkty te oznaczamy odpowiednio , , , , .
Następnie obliczamy wartości funkcji w tych punktach: , , , , oraz tworzymy iloczyny , , , , .
Możemy teraz policzyć sumę tych iloczynów:
Jeśli weźmiemy dodatkowo granicę tak określonego ciągu (przy dążącym do nieskończoności) - a zatem będziemy dzielić początkowy przedział na coraz większą liczbę przedziałów częściowych - otrzymamy właśnie definicję całki oznaczonej:
Liczby i nazywamy odpowiednio dolną i górną granicą całkowania.
Interpretacja geometryczna całki oznaczonej
Całka oznaczona jest narzędziem, które umożliwia nam liczenie pola pod wykresem danej funkcji (a dokładniej pola pomiędzy wykresem funkcji a osią - oczywiście w przedziale ).
Zwróćmy uwagę, że to tak naprawdę pola prostokątów o bokach i . Im więcej takich prostokątów weźmiemy pod uwagę (tzn. im gęściej podzielimy początkowy przedział ) tym bliższa naszym oczekiwaniom będzie obliczana wartość całki.
Pole znajdujące się nad osią wyrazi się całką o dodatniej wartości, natomiast pole figury znajdującej się poniżej osi - całką ze znakiem minus.
Formalnie można to wyrazić w następujący sposób:
Pole ograniczone wykresem funkcji , osią oraz prostymi i jest równe całce oznaczonej
Twierdzenie
Jeżeli funkcja jest ciągła w przedziale i jest jej funkcją pierwotną w tym przedziale, to
(jest to wzór Newtona-Leibniza).
Powyższy wzór jest metodą obliczania całek oznaczonych. W tym celu znajdujemy funkcję pierwotną danej funkcji (a zatem obliczamy całkę nieoznaczoną), a następnie od wartości tej funkcji pierwotnej (całki nieoznaczonej) liczonej w górnej granicy całkowania odejmujemy jej wartość policzoną w dolnej granicy całkowania.
Przykład
Policzmy całkę oznaczoną z funkcji w przedziale . Przypomnijmy, że całką nieoznaczoną z jest , ponieważ taka jest jej funkcja pierwotna. A zatem:
- po obliczeniu całki nieoznaczonej granice całkowania zapisujemy za kreską, po prawej stronie - teraz wyznaczymy wartość całki, podstawiając te granice do funkcji pierwotnej:
Interpretacja geometryczna powyższych wyliczeń jest następująca:
Pole zaznaczonego obszaru pod parabolą (a zatem obszaru ograniczonego wykresem funkcji , osią oraz prostymi , ) jest równe .
Własności całki oznaczonej
- zamiana górnej i dolnej granicy całkowania zmienia wartość całki na przeciwną;
- przyjęcie identycznej granicy górnej i dolnej daje całkę o wartości zerowej;
- możliwe jest rozbicie całki początkowej na dwie całki poprzez podział przedziału całkowania na dwa przedziały pokrywające ten przedział.