W zbiorze gawęd Tędy i owędy autor porusza kwestie związane z codziennością, z którą przyszło się mierzyć ludziom w okresie wojny światowej, okupacji, oraz okresu międzywojennego.
Mamy szansę dowiedzieć się w jaki sposób wówczas zdawało się maturę, zdobywało pierwszą pracę, jak wyglądały stosunki z nauczycielami. Dowiadujemy się jak wyglądało studenckie życie w Krakowie, jak radzono sobie z cenzurą w świecie literackim i dziennikarskim.
W formie anegdot otrzymujemy panoramę życia pod rządami władz PRL-u i trudności, z jakimi związane były nałożone przez nią ograniczenia. W książce pojawia się również problem emigracji i obraz powojennej Ameryki. To wszystko widziane jest z perspektywy samego autora lub członków jego rodziny.
Wańkowicz wspomina swoją młodość, lata wojenne oraz powojenną emigrację. Różne paradoksy codziennego życia w PRL wywołują u czytelnika rozbawienie ale także sentyment wymieszany z naturalnym poczuciem goryczy.
Zbiór Melchiora Wańkowicza jest także świadectwem poszukiwań swojego miejsca na świecie, zarówno prywatnie jak i zawodowo autor piastował w życiu wiele stanowisk, często sprzecznych ze sobą – w związku z tym pojawiają się również wątki dotyczące etyki zawodowej.