„Opowieści o pilocie Pirxie” to zbór dziesięciu opowiadań wydany w 1968 roku. Akcja toczy się w bliżej nieokreślonej przyszłości. Pirx podróżuje w kosmosie, odbywa praktykę na Księżycu i loty na Marsa. Jest zdolnym pilotem, człowiekiem uczciwym, opanowanym i spostrzegawczym. Jednak Lem nie kreuje go na superbohatera – Pirx to zwykły pilot o ludzkich uczuciach. Potrafi myśleć jasno i logicznie, ale jednocześnie jest marzycielem.
Cykl skupia się na spotkaniu człowieka i maszyny. Doskonale ukazuje to opowieść o zbuntowanym androidzie. Ludzie pokładają w maszynach zbyt wielkie zaufanie, podczas gdy prosta awaria może doprowadzić do tragedii. Autor rozważa możliwość istnienia maszyny myślącej, a bohater zastanawia się nad istotą bycia człowiekiem:
(…) Człowieczeństwo jest to suma naszych defektów, mankamentów, naszej niedoskonałości, jest tym czym chcemy być, a nie potrafimy, nie możemy, nie umiemy, to jest po prostu dziura między ideałami a realizacją (…).
Lem łączy w „Opowieściach...” poważną problematykę z humorystycznym sposobem jej przedstawienia, np.:
(…) Ja się tu chyba powieszę – pomyślał. Nie przyszło mu do głowy, że wobec braku ciążenia nawet takie wyjście nie jest możliwe (…).