Od roku 1215 papież Innocenty III nawoływał do zorganizowania piątej krucjaty. Pomimo, że nie doszło do niej za życia biskupa Rzymu, to jego propaganda osiągnęła sukces. Bowiem już w dwa lata później zorganizowano – głównie za sprawą feudałów europejskich, kolejną wyprawę krzyżową.
Tym razem krucjata miała zostać skierowana do Egiptu. Udział w niej wzięli krzyżowcy węgierscy – król Andrzej II oraz krzyżowcy niemieccy – książę Leopold VI. Dotarli oni razem ze swoimi siłami do Palestyny w roku 1217. Wraz z nimi przybyła również spora liczba krzyżowców – francuskich, włoskich oraz fryzyjskich.
Pierwsze działania podjęto na obszarze Transjordanii. Na skutek działań krzyżowców, siły muzułmańskie wycofały się do Damaszku. W celu uniknięcia oblężenia miasta, zimą krzyżowcy również zarządzili odwrót.
Ówczesny król jerozolimski – Jan z Brienne, na czele wojsk krzyżowców w roku 1218, zdobył położoną w pobliżu Damietty twierdzę i następnie przystąpił do oblężenia miasta. Damietta stanowiła wówczas kluczową pozycję w delcie Nilu.
Z czasem wśród oblegających miasto krzyżowców, zaczęły rozprzestrzeniać się choroby. W drugiej strony muzułmanie chcieli podjąć rozmowy pokojowe z krzyżowcami. W zamian