Parlament Frankfurcki - czym był, co uchwalił, znaczenie dla Niemiec

Parlament frankfurcki był efektem narodzonego w latach 20. XIX wieku nowoczesnego nacjonalizmu niemieckiego, stworzonego niejako pobocznie przez epokę napoleońską. Tereny obecnych Niemiec stanowiły wtedy barwną mozaikę mniejszych i większych państw o różnym statusie i pozycji, w których jednak pojawiło się teraz dążenie młodych pokoleń ludności, którzy uważali, że państwa niemieckie powinny stanowić jedną całość.

Okazją do przeprowadzenia zjednoczenia wydawał się rok 1848, kiedy to przez całą Europę przetoczyła się fala wystąpień, nazwanych później Wiosną Ludów. Nastroje rewolucyjne i reformatorskie pojawiły się również na terenie Związku Niemieckiego. Pojawiały się głosy, że nadszedł czas na zjednoczenie Związku w jedno państwo. Pomysł zwołania ogólnoniemieckiego parlamentu narodził się w marcu 1848 roku w Heildelbergu, zaproponowany przez przedstawicieli państw południowoniemieckich. Propozycja ta spotkała się z akceptacją Rady Związku Niemieckiego. Ostatecznie parlament, poprzedzony wolnymi wyborami,  rozpoczął swoje obrady 18.05.1848 roku we Frankfurcie nad Menem. Był to pierwszy parlament ogólnoniemiecki w historii.

W parlamencie przewagę mieli przedstawiciele szlachty i bogatego ziemiaństwa. Za cel swoich działań zebrani przyjęli utworzenie podstaw do zjednoczenia państw niemieckich i opracowanie konstytucji niemieckiej. Ścierały się przy tym dwie koncepcje zjednoczeniowe. Koncepcja „wielkoniemiecka” zakładała zjednoczenie Niemiec pod przewodnictwem Austrii, za to z wyłączeniem innych części monarchii habsburskiej, za to opcja „małoniemiecka” uważała, że zjednoczenie powinno dokonać się wokół Prus.

Ostatecznie konstytucja została uchwalona 27.03.1849 roku, teoretycznie powodując zjednoczenie Niemiec. W praktyce Parlament Frankfurcki zaczął już w tym okresie tracić swoje poparcie, głównie z powodu opadnięcia fali rewolucyjnej. Parlament postanowił ofiarować koronę królowi Prus Fryderykowi Wilhelmowi IV, ten jednak stwierdził, że nie zamierza „podnosić korony z błota” - nie chce być uzależniony od woli ludu i łaski rewolucji.  Między kwietniem i majem obrady opuścili posłowie austriaccy i pruscy. Był on też wkrótce zmuszony do zmiany miejsca obrad i przeniósł się do Stuttgartu. Od tego czasu parlament frankfurcki przerodził się w „parlament kadłubowy”. Ostatecznie 31.05.1849 roku doszło do rozpędzenia ostatnich posłów przez wojsko.

Parlament frankfurcki zajmuje bardzo ważne miejsce w historii Niemiec. Mimo niepowodzenia działań zjednoczeniowych, był on pierwszym znakiem zmian, jakie zaszły w Związku Niemieckim i marzeń o jednym państwie niemieckim. Wykorzystać je miał ostatecznie jeden z wielu posłów parlamentu frankfurckiego – Otto von Bismarck.