Życie codzienne bogatego szlachcica upływało głównie na próżniactwie oraz licznych rozrywkach. Czas wolny osobom z tego stanu, wypełniały m.in. wyczyny żonglerów, grajków, recytacje średniowiecznych poetów – Trubadurów i związanych z nimi, najczęściej akompaniującymi im osobą – Minstrelom.
Trubadurzy byli poetami i zarazem muzykami, wywodzącymi się ze wszystkich grup społecznych średniowiecznej Europy. Pochodzili oni z Francji, stąd też podział na trubadurów z obszaru południa tego kraju oraz truwerów z północy.
Ich działalność stanowiła jedną z najwcześniejszych form sztuki regionalnej – muzycznej oraz poetyckiej. Poezje trubadurów oraz truwerów oprócz ich samych, rozpowszechniali również wędrowni muzycy, akrobaci – minstrele.
Najczęstszym tematem do jakiego w swojej działalności artystycznej odnosili się trubadurzy, były historie o rycerzach. Postacie te były w większości przedstawiane jako wielcy bohaterowie, chrześcijańscy wojownicy. Typ takiego bohatera uosabiał np. Roland bądź też król Artur.
Obok przygód rycerskich, głównym tematem poezji trubadurów była miłość dworska. Była ona zazwyczaj gloryfikowana, łącząca pary kochanków pomimo licznych przeciwności, jakie miał im zsyłać los.
Jednym z wyraźniejszych elementów tej twórczości trubadurów, stanowił kult jakim otaczali daną kobietę. W temacie miłości pary kochanków, ulubionymi postaciami byli Tristan i Izolda.
Okres przypadający na wielki XI – XIII, był czasem największego rozkwitu epiki oraz poezji trubadurów. Tworzono ją wówczas w językach ludowych, cieszącą się wielką popularnością praktyczne na wszystkich dworach.
Natomiast działalność minstreli skupiała się przede wszystkim popularyzacji przez prezentowanie poezji. Stanowili oni grupę śpiewaków – recytatorów, którzy działali w XIII – XIV wieku.
Wywodzili się nie tylko od trubadurów, ale również od różnego rodzaju grajków dworskich, akrobatów bądź tez żonglerów. Podczas swoich wędrówek, prezentowali również własną twórczość. Nawiązywali przy niej najczęściej do tradycyjnych legend czy też ballad ludowych.