Alfred Rosenberg – biografia
Alfred Rosenberg urodził się 12 stycznia 1893 roku w Rewlu (Tallin). Pochodził z niemieckiej rodziny kupców. Po rewolucji październikowej, w której walczył po stronie kontrrewolucjonistów, wyemigrował do Niemiec. Był jednym z założyciel Niemieckiej Partii Robotników (następnie NSDAP) w 1919 roku. Po nieudanym puczu monachijskim został mianowany przez Hitlera przewodniczącym partii i sprawował tę funkcję aż do jego powrotu z więzienia. W 1930 roku napisał drugą ważną książkę dla ideologii nazistowskiej „Mit dwudziestego wieku”.
Po wybuchu II wojny światowej Rosenberg stanął na czele tzw. Hohe Schule a następnie stworzył następnie „Specjalny Sztab Operacyjny do spraw Muzyki” (Sonderstab Musik), który zajmował się kolekcjonowaniem najwyższej jakości instrumentów i partytur na użytek uniwersytetu, który miał zbudować w Linzu. Oprócz tego kierował również sztabem Einsatzstab Rosenberg, który rabował dzieła sztuki. W grudniu 1941 roku Rosenberg kierował tzw. „akcją meblową” (Aktion M), podczas której ograbiono z zabytkowych mebli prawie 70 tysięcy żydowskich domów w zachodniej Europie. W czerwcu 1941 roku został mianowany Ministrem Rzeszy do spraw okupowanych Terytoriów Wschodnich. Po wojnie został schwytany i skazany na karę śmierci za m.in. zbrodnie na ludzkości. Powieszono go 16 października 1946 roku w Norymberdze.
Alfred Rosenberg – poglądy
Alfred Rosenberg to jeden z czołowych ideologów teorii rasistowskich. Uznawał, że jedynie ludy nordyckie są w stanie wytworzyć kulturę – odwieczna walka ludów aryjskich z semickimi powinna zakończyć się wyniszczeniem tych ostatnich. W związku z tym Rosenberg propagował skrajny antysemityzm. Ludność żydowską należy fizycznie zlikwidować, gdyż stanowią kategorię podludzi. Rosenberg mocno promował teorię o wyższości rasy aryjskiej. Rasa nordycka stanowi rasę panów a naród niemiecki stanowi klasę nadludzi. Ważnym elementem poglądów Rosenberga była koncepcja uzyskania przez naród niemiecki potrzebnej przestrzeni życiowej na obszarach wschodnich (teoria Lebensraumu).
Rosenberg podkreślał, iż naród niemiecki jest dziedzicem tradycji rzymskiej i greckiej, a także perskiej i hinduskiej. Był również zwolennikiem koncepcji mówiącej, iż każda rasa posiada swoistego „ducha rasowego” i jest on niezmienny. „Duch rasowy” obecny jest we wszystkich przejawach istnienia narodu – odzwierciedla go charakter narodowy, a nawet indywidualny charakter członków narodu, dorobek cywilizacyjny danej rasy. Hasło supremacji rasy białej stało się podstawą do wytworzenia hasła zniszczenia pozostałych ras.
Rosenberg podkreślał, iż za wszelką cenę należy obalić traktat wersalski jako uwłaczający i krzywdzący dla Niemiec.