jest również przeszczep narządów.
Nie cudzołóż – interpretacja
W interpretacji Kościoła szóste przykazanie obejmuje całość ludzkiej płciowości i wiąże się z nie tylko z zakazem cudzołóstwa i pochwałą wierności małżeńskiej, ale również z potępieniem rozwiązłości seksualnej, masturbacji, nierządu, pornografii, prostytucji, gwałtu, homoseksualizmu. Ponadto Kościół przyjmuje, że rozwód, poligamia i wolny związek są poważnymi wykroczeniami przeciw godności małżeństwa. Piętnuje również kazirodztwo - uznaje je za oznakę cofnięcia się do zwierzęcości.
Nie kradnij – interpretacja
Siódme przykazanie stanowi zakaz zabierania lub zatrzymywania niesłusznie dobra drugiego człowieka oraz wyrządzania bliźniemu krzywdy w jakikolwiek sposób, który dotyczy jego dóbr .Tym samym wymaga prawa do własności prywatnej, gdyż posiadanie wiąże się z wolnością i godnością ludzką.
Siódme przykazanie zabrania wprost kradzieży, rozumianej jako przywłaszczenie dobra drugiego człowieka wbrew racjonalnej woli właściciela. W interpretacji Kościoła stanowi również zakaz czynów i przedsięwzięć, które prowadzą do zniewolenia ludzi oraz do handlu nimi, jakby byli towarem. Jest również potępieniem korupcji i oraz wszelkiego rodzaju przywłaszczenia np. umyślnego zatrzymywania rzeczy pożyczonych/znalezionych, wypłacania niesprawiedliwych wynagrodzeń, przestępstw podatkowych. Popełniona niesprawiedliwość domaga się zawsze naprawienia krzywdy i zwrotu skradzionego dobra.
Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu – interpretacja
Ósme przykazanie stanowi zakaz fałszowania prawdy w relacjach z drugim człowiekiem. Wykroczenia przeciw prawdzie są uznawane za poważną niewierność samemu Bogu. Są nimi przede wszystkim fałszywe świadectwo o bliźnim, krzywoprzysięstwo oraz kłamstwo. Chrześcijanin powinien dbać o poszanowanie dobrego imienia innych osób i unikać pochopnego sądu, obmowy bądź oszczerstwa. Grzech przeciwko prawdzie stanowi także samochwalstwo i ironia. Również pochlebstwo staje się grzechem powszednim, gdy zmierza jedynie do bycia miłym, uniknięcia zła czy otrzymania upragnionych korzyści. Każde wykroczenie przeciw prawdzie domaga się wynagrodzenia krzywd.
Nie pożądaj żony bliźniego swego – interpretacja
W interpretacji Kościoła katolickiego dziewiąte przykazanie stanowi zakaz pożądania cielesnego, zgodnie ze słowami Jezusa: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa (Mt 5, 28). Chrześcijanin powinien walczyć z ową pożądliwością, a ta walka opiera się na oczyszczeniu serca i praktykowaniu umiaru.
Ani żadnej rzeczy, która jego jest – interpretacja
Dziesiąte przykazanie stanowi kontynuację i uzupełnienie przykazania dziewiątego. Dotyczy pożądania dóbr bliźniego, a owo pożądanie jest źródłem kradzieży, oszustwa i innych nadużyć ujętych w interpretacji przykazania siódmego. Dziesiąte przykazanie stanowi zakaz chciwości i nieumiarkowanej zachłanności. Żąda usunięcia zazdrości z serca człowieka, gdyż może ona prowadzić do najgorszych czynów i stać się grzechem śmiertelnym, jeśli życzy bliźniemu poważnego zła; św. Augustyn nazwał ją „grzechem diabelskim”. Należy pamiętać, że oderwanie się od bogactw jest nieodzowne, by wejść do Królestwa niebieskiego – sam Jezus namawiał do wyrzeczenia się posiadanych dóbr (Łk 14,33)
