Happening (od ang. happen – wydarzyć się), według „Słownika terminów literackich”, jest wydarzeniem artystycznym polegającym na zaaranżowaniu spektaklu, podczas którego dochodzi do spontanicznych aktów twórczych (literackich, teatralnych, muzycznych czy plastycznych).
Happening posiada wprawdzie określony scenariusz, jednak jest on traktowany w sposób bardzo swobodny. Wykonawcami widowiska często nie są zawodowi aktorzy, ale amatorzy. Każda realizacja happeningu ma charakter jednorazowy, jest więc wydarzeniem wyjątkowym. Dużą rolę odgrywają tu improwizacje i przypadek. Publiczność nie spełnia jedynie roli biernej widowni, ale współtworzy spektakl – krzesła często ustawione są na scenie, a odbiorcy mogą uczestniczyć w wydarzeniach. Forma ta ma charakter otwarty i eklektyczny.
Jako osobna dziedzina artystyczna happening ukształtował się na przełomie lat 50. i 60. XX wieku. Jego źródłem był – z jednej strony – teatr, zwłaszcza ten opierający się na improwizacji, np. commedia dell’arte, ale też współczesny teatr absurdu, z drugiej zaś – działania awangard z początku XX wieku i widowiska plastyczne przedstawiające na żywo proces powstawania dzieła, np. Yvesa Kleina.
Pierwszy happening
