Fryderyk Chopin - biografia i twórczość

Biografia

Fryderyk Chopin to niewątpliwie najwybitniejszy kompozytor polskiej muzyki romantycznej i jeden z najważniejszych kompozytorów świata. Urodził się w Żelazowej Woli, w 1810 roku. Był arystokratą. Wychowywał się w Warszawie, gdzie mieszkał wspólnie z rodzicami. Już w bardzo wczesnym dzieciństwie Chopin zdradzał wielki talent muzyczny. W wieku zaledwie siedmiu lat miał już na koncie pierwsze kompozycje. Niedługo potem wystąpił oficjalnie w Pałacu Bruhla przed księciem Konstantym. Już w 1818 roku w „Pamiętniku Warszawskim” określono Chopina geniuszem muzycznym.

Uczył się w Liceum Warszawskim, gdzie pracował jego ojciec. Miał również Chopin talenty malarskie, literackie i aktorskie. Od 1826 roku studiował w Warszawskiej Szkole Głównej Muzyki, związanej z Uniwersytetem Warszawskim. Już w tym okresie ujawniła się fascynacja kompozytora polskim folklorem, którego motywy wykorzystywał w swoich kompozycjach. Jego pierwszą miłością była Konstancja Gładkowska.

Od 1829 roku zaczynają się pierwsze sukcesy koncertowe Chopina (występuje w Austrii). 5 listopada 1830 roku wyjechał z Polski i już nigdy nie wrócił do kraju. Kompozytor osiadł w Paryżu. Na emigracji żył z koncertów, komponowania, a także udzielania lekcji gry na fortepianie. Te ostatnie pobierały u niego wielkie osobowości epoki, między innymi Karolina Hartmann. Chopin utrzymywał kontakty z polską elitą emigracji, ale także z najwybitniejszymi twórcami europejskiego romantyzmu.

W 1836 roku został narzeczonym Marii Wodzińskiej, jednak z powodu sprzeciwu rodziny dziewczyny, zaręczyny zostały zerwane. Wtedy też ujawniły się początki gruźlicy kompozytora. Miłością życia Chopina stała się natomiast słynna francuska pisarka i feministka George Sand. Po rozstaniu z kochanką i wybuchu rewolucji w Paryżu w 1848 roku, Chopin wyjechał do Anglii, gdzie poznał Jane Stirling.

Po powrocie do Paryża, w ostatnich tygodniach życia kompozytora odwiedzał m.in.: Cyprian Kamil Norwid. Chopin zmarł 1849 roku. Został pochowany na cmentarzu Pere-Lacachaise, a jego siostra przewiozła serce Chopina do Polski. Zostało ono pochowane w Warszawie, w Bazylice Świętego Krzyża.

Twórczość

Muzyka Chopina jest niezwykle emocjonalna i nastrojowa, poprzez zróżnicowanie melodyki i rytmiki przekazuje subiektywne odczucia i wrażenia. Chopin wykorzystuje w swoich kompozycjach motywy ludowego folkloru, dlatego jego muzyka jest wspaniałym połączeniem europejskości i polskości.

Mamy tu do czynienia z kwintesencją wyznaczników romantyzmu: liryzm przeplata się z gwałtownością, a uniwersalizm z subiektywizmem. Chopin tworzył muzykę wybitnie narodową, inspirowaną wydarzeniami politycznymi. Sięgał po nowe formy muzyczne, takie jak ballady, mazurki, polonezy, walce, nokturny.

Jego muzyka wykazuje również związek z literaturą romantyczną. Częstym zabiegiem artystycznym kompozytora były wspaniałe improwizacja. Muzyka Chopina wyraża pragnienie wolności, miłości i piękna. Jednym z najsłynniejszych dzieł kompozytora jest „Etiuda rewolucyjna”.

Louis Antoine Bisson, Fryderyk Chopin, dagerotyp