Geneza i nazwa
Awangarda Lubelska to nazwa grupy poetów, którzy w latach 30. utworzyli w miarę spójne środowisko artystyczne usytuowane w Lublinie. Nazwa wskazuje na pokrewieństwo z Awangardą Krakowską, przy czym związki te są raczej luźne. Awangarda Lubelska wywodziła się bezpośrednio z grupy „Reflektor” działającej w II połowie lat 20. Najważniejszą osobowością tego środowiska był Józef Czechowicz, który stał się duchowym mistrzem całego nurtu wizjonerów lat 30. Poeta należał jednak do starszego pokolenia (ur. 1903), zaś właściwą II awangardę tworzyło pokolenie urodzone około roku 1910.
Twórcy
Obok Jóżefa Czechowicza do grupy tej zalicza się młodszą generację, czyli w wypadku Lublina, głównie Józefa Łobodowskiego. Z Awangardą Lubelską utrzymywała również kontakty starsza już wówczas poetka Franciszka Arnsztajnowa, która wraz z Czechowiczem wydała tom poetycki na temat Lublina „Stare kamienie” (1934) oraz rówieśnik Przybosia Bronisław Ludwik Michalski.