Kazimierz Odnowiciel – Pochodzenie
W roku 1034 umiera Mieszko II, wraz z jego śmiercią narastają problemy wewnętrzne państwa polskiego. Ostatecznie doprowadzają one do buntu możnych, wygnania z kraju żony Mieszka II oraz jego syna – Kazimierza.
W ostatnich latach wielkiego kryzysu jaki spotkał państwo Piastów w I połowie XI w., był najazd księcia czeskiego Brzetysława w roku 1039. Wykorzystując anarchię w Polsce, zajął bez trudu Śląsk, a Wielkopolska została przez niego praktycznie całkowicie wyniszczona.
Sytuacja jaka nastała w Polsce oraz wzrost znaczenia Czech, nie odpowiadały cesarzowi Henrykowi III oraz księciu kijowskiemu Jarosławowi Mądremu. To właśnie dzięki ich wsparciu, Kazimierz mógł powrócić do Polski i zając tron.
Kazimierz urodził się w roku 1016, panował krótko zaraz po śmierci ojca w roku 1034 wraz z Matką Rychezą, a następnie po powrocie do kraju w latach 1040 – 1058. Jako dziesięciolatek Kazimierz, który zyskał później przydomek Odnowiciel, miał zostać oddany na wychowanie do szkoły klasztornej. Informacja ta sugeruje, że został on w końcu również zakonnikiem. Z tą wzmianką związana jest również legenda o powrocie Kazimierza do Polski. Krajanie władcy widząc anarchię pustoszącą Polskę, mieli udać się do Stolicy Apostolskiej i prosić papieża o zwolnienie Kazimierza ze ślubów zakonnych. Papież miał przystać na ich prośbę w zamian za wydłużenie czasu wielkiego postu, płacenia daniny na rzecz papiestwa oraz strzyżenia krótko włosów.
Kazimierz Odnowiciel – Lata panowania
Po powrocie za sprawą wsparcia głównie niemieckiego, Kazimierz miał zostać powitany z radością przez ludność polską. W krótkim czasie udało mu się rozciągnąć swoją władzę nad większością kraju. Poza jego bezpośrednimi wpływami pozostawały tylko Pomorze i Mazowsze oraz zajęty na skutek najazdu Brzetysława – Śląsk.
W roku 1040 Kazimierz zawarł porozumienie z władcą Rusi – Jarosławem Mądrym. Sojusz został przypieczętowany małżeństwem tego pierwszego z Dobroniegą, siostrą Jarosława. W kolejnych latach doszło również do małżeństwa siostry władcy polskiego z synem władcy Rusi.
Dzięki wsparciu ze strony Rusi udało się Kazimierzowi odzyskać Mazowsze, po bitwie w roku 1047 w której zginął uzurpator Masław. Kolejno władca polski rozszerza swoją władzę na Pomorze Zachodnie. Następnie trzy lata później, już na własną rękę odzyskał Śląsk.
Istotną kwestią w latach rządów Kazimierza, było odbudowanie zniszczonych organizacji kościelnej. Wprawdzie władcy polskiemu nie udało się przywrócić metropolii w Gnieźnie, jednak zdołał wskrzesić niektóre biskupstwa.
Kazimierz – któremu kolejne pokolenia nadały przydomek Odnowiciel, zmarł w roku 1058 w Poznaniu. Pozostawił po sobie czterech synów – Bolesław II Śmiałego – króla Polski od roku 1076, Władysława I Hermana – księcia Polski od roku 1079 oraz Mieszka i Ottona.