W XV w. kiedy europejczycy wchodzili w pierwszą fazę wielkich odkryć geograficznych, obszary na których powstała wielka cywilizacja Inków – nie istniały w ich świadomości. W tym właśnie okresie lud ten na terenach dzisiejszego Peru sięgał po władzę. Zaledwie stulecie wystarczyło Inkom do podbicia innych plemion i stworzenia tym samym potężnego imperium. Rozkwit i upadek ich cywilizacji miał wpływ nie tylko na historie Ameryki, ale także Europy. Swoją nazwę otrzymali od potężnego króla, posiadającego boski statut, syna słońca – Inki.
Inkowie - organizacja państwa
Inkowie już około połowy XII w. stworzyli świetnie funkcjonujące państwo, które nazywano Tawantinsuyu – państwo pszczół. W efekcie szeroko zakrojonej polityce ekspansyjnej, którą prowadzili kolejni władcy, w krótkim czasie państwo Inków przyłączyło sąsiadujące państwa. Tym ostatnim narzucali podczas podboju swoją organizacje państwa, religie oraz język.
Najważniejszym miastem było Cuzco, a samo imperium Inków w czasach największego rozkwitu liczyło około 7 milionów osób. Informacje dotyczące dziejów dynastycznych Inków znane są od chwili objęcia władzy przez Paca – kuti Inka Yupauki, co miało miejsce w roku 1438. W czasie jego panowania miały mieć miejsce największe dotychczas podboje. Był on również autorem podziału administracyjnego państwa na cztery prowincje – Qulla Suyu, Kunti Suyu, Cinca Suyu oraz Anti Suyu.
Pomimo, iż imperium Inków znajdowało się na bardzo rozległym obszarze, istniał tylko jeden zawodowy odział wojska – gwardia przyboczna władcy. Inne odziały były formowane tylko i wyłącznie w przypadku wybuchu konfliktu zbrojnego. Natomiast w kwestii gospodarki, jej podstawą była uprawa roli, w tym w szczególności kukurydzy oraz hodowla lam – zwierzęta, które były przez nich uważane za święte.
Inkowie - wierzenia
Inkowie podobnie do innych ludów zamieszkujących Mezoamerykę, uważali Słońce za swoje główne bóstwo. Ich władcy postrzegani byli jako potomkowie pochodzący od niego. W kwestii składania samych ofiar pojawiły się nowe informacje po odnalezieniu trzech świetnie zachowanych mumii dzieci. Miały one być przed złożeniem w ofierze odurzane alkoholem oraz narkotykami, a następnie pochowano je żywcem. Inkowie tak jak podobne im cywilizacje składali ofiary z ludzi w momencie istotnego wydarzenia w życiu społeczności, klęski nieurodzaju bądź też w toku wojny.
Ostatecznie kres cywilizacji Inków – ich imperium, położył hiszpański konkwistador – Francisco Pizarro. Ten ostatni w roku 1532 wkroczył ze swoimi siłami do miasta Cajamarca, gdzie po raz pierwszy spotkał się z władcą – Atahualpą.
Kapłani Inków uważali Hiszpanów za wysłanników boskich. W tej sytuacji powstrzymali swojego władcę od ataku na nich. Pizarro wykorzystując dogodną sytuacje uderzył na gwardie przyboczną, która miała ochraniać Inka, po czym pojmał go i kazał zamordować. Do końca roku 1534 Pizarro podbił całe Peru.
Inkowie – Osiągnięcia
Do jednych z osiągnięć cywilizacji Inków należy zaliczyć ich medycynę, która opierała się przede wszystkim na ziołolecznictwie. Dodatkowo ich poziom chirurgii oraz znajomości wielu chorób – w tym nowotworów, stał na bardzo wysokim poziomie. Pomimo jednak tego nie byli w stanie poradzić sobie z chorobami przywiezionymi przez Europejczyków.
Poza tym w dziedzinie budownictwa Inkowie wznosili wielkie monumentalne budowle, które powstawały z bloków kamiennych połączonych bez użycia zaprawy. Dodatkowo pomimo, iż nie znali koła ani wozu – zbudowali system dróg, które miały liczyć łącznie nawet 20 tysięcy kilometrów.
Ponad to Inkowie posługiwali się kalendarzem. W ich wydaniu rok liczył 365 dni i podzielony był na 12 miesięcy. Rozpoczynał się od przesilenia grudniowego. Na każdy rok przypadały liczne uroczystości oraz święta.