Ulrich Zwingli – Pochodzenie
Luteranizm szybko i bez większych oporów został wprowadzony w państwach Skandynawskich – w Szwecji w roku 1527 oraz Dani i Norwegi w roku 1536. Decydowały o tym przede wszystkim względy polityki państwowej – władca przejmował majątki kościelne. Metoda ta jednak mogła mieć tylko ograniczony zasięg.
Swoje ogólnoeuropejskie oddziaływanie natomiast protestantyzm zawdzięczał dwóm wielkim reformatorom – Szwajcarowi Ulrichowi Zwingliemu oraz Francuzowi Janowi Kalwinowi. Doprowadzili oni do wyodrębnienia się specyficznego miejskiego nurtu reformacji – tzw. rewolucji miast. Umowna rozpowszechniona nazwa – kalwinizm, obejmuje do dziś różnorodne odłamy.
Ulrich Zwingli był Szwajcarskim reformatorem urodzonym w roku 1484 w Wildhaus. Studiował teologie w Wiedniu oraz Bazylei. W swoich działaniach reformatorskich długo pozostawał w cieniu Marcina Lutra oraz Jana Kalwina. Jednym z celów jakie sobie wyznaczył było jednoczenie protestantów. Swoje nauki zawarł w dziele „O prawdziwej i fałszywej religii” z roku 1525.
Ulrich Zwingli – Poglądy
W toku sławnej dysputy w Marburgu w roku 1529, w której brał udział również Luter, nie udało mu się doprowadzić do kompromisowych rozstrzygnięć doktrynalnych. Problem ten, dotyczący odmiennego pojmowania Eucharystii, został przezwyciężony w roku 1973. Wpłynęło to na zbliżenie się dwóch Kościołów: ewangelicko – augsburskiego oraz ewangelicko – reformowanego.
Od roku 1506 Ulrich Zwingli był księdzem katolickim. Jednak w skutek własnych przemyśleń oraz studiowania Pisma Świętego, poddał krytyce kultu świętych, idei czyśćca, zakonów, władzy papieskiej oraz celibatu, po czym w roku 1523 wystąpił z Kościoła. Od tego momentu reformator rozpoczął budowę wspólnoty protestanckiej w Zurychu.
W swoich kazaniach nawoływał do zniesienia mszy świętej oraz usunięcia z kościołów obrazów i ołtarzy. Poza tym uznawał Pismo Święte jako jedyne źródło wiary, do czego również przekonywał swoich zwolenników. Dodatkowo chciał wprowadzenia języka narodowego do liturgii oraz sekularyzacji majątków zakonnych. Te ostatnie miały być oddane biednym bądź też być przeznaczone na rozwój szkolnictwa.
11 października w roku 1531 doszło do Bitwy pod Kappel między katolikami a protestantami w Szwajcarii. W toku bitwy do niewolni dostał się sam Ulrich. Mógł zachować wówczas życie pod jednym warunkiem – przystąpienia do spowiedzi. Propozycja ta jednak została odrzucona, po czym Ulrich został zabity. Jego ciało zostało następnie poćwiartowane i spalone.