Rolnictwo (łącznie z leśnictwem i rybołówstwem) zaliczane jest do I działu gospodarki narodowej.
Polska była krajem tradycyjnie rolniczym. W XVI, XVII i XVIII wieku produkty rolne (zwłaszcza zboże) i leśne stanowiły główny przedmiot eksportu ziem Rzeczpospolitej.
W okresie po II Wojnie Światowej miała miejsce reforma rolna, która przyczyniła się początkowo do rozdrobnienia własności rolnej. Później miały miejsce próby tworzenia dużych gospodarstw państwowych (PGR-y) i spółdzielczych na wzór radzieckich kołchozów i sowchozów. Po 1989 roku gospodarstwa państwowe zlikwidowano.
Do dnia dzisiejszego w polskim rolnictwie (łącznie z leśnictwem i rybołówstwem) zatrudnione jest ok. 15,5% ogółu pracujących. Jest to wartość znacznie wyższa niż w większości krajów zachodniej Europy.
Udział rolnictwa w tworzeniu PKB Polski wyniósł w 2011 roku tylko ok. 3,5%. Równocześnie jednak produkty pochodzenia rolniczego stanowiły 10,5% towarów eksportowanych z Polski w 2011 roku. Polska jest obecnie ważnym producentem wielu produktów rolniczych; przoduje w Europie w produkcji owoców – jabłek oraz owoców jagodowych pochodzenia roślinnego oraz warzyw. Ma też duże znaczenie w wytwarzaniu produktów pochodzenia zwierzęcego