W Afryce powstało wiele parków narodowych (około 200) – najwięcej w Afryce Wschodniej (Kenia, Tanzania). Obok nich istnieją w różnych krajach afrykańskich inne obszarowe formy ochrony przyrody, np. game reserves, służące obok ochrony zwierząt również turystyce.
Afrykańskie parki narodowe i obiekty ochrony przyrody należą do największych na świecie. Do największych należą te, które zlokalizowane są w regionach słabo zaludnionych (pustynie i półpustynie, sawanny, wilgotne lasy równikowe. Są to m.in.:
- Park Narodowy Tassili n'Ajjer w Algierii, o powierzchni 72 tys. km2, chroniący saharyjskie pasmo górskie, w obrębie którego zachowały się stanowiska cyprysów i mirtów saharyjskich oraz prehistoryczne malowidła skalne;
- Selous Game Reserve w Tanzanii, o powierzchni ponad 51 tys. km2, chroniący środowisko życia dużych zwierząt afrykańskich (słoni, nosorożców czarnych, bawołów, hipopotamów, krokodyli);
- Game Reserve Środkowej Kalahari w Botswanie, o powierzchni ponad 52 tys. km2, stanowiący ostoję gatunków sawannowych – żyrafy, antylop: gnu, eland, kudu, hieny brunatnej, likaona, lwów i innych, utworzenie tej ostoi dzikich zwierząt wiązały się z przymusowym wysiedleniem lokalnych grup ludu San/Buszmenów;
- Park Narodowy Namib-Naukluft w Namibii, o powierzchni ponad 49,75 tys. km2, obejmuje nadmorską równinę na Pustyni Namib, z roślinnością pustynną (m.in. welwiczią), wydmami tworzącymi grzędy o długości do 50 km oraz skaliste stoki gór Naukluft, będących siedliskiem zebry górskiej, antylop (oryksów południowych i szpringboków), gepardów, hien i innych;
- Transgraniczny Park Narodowy Kgalagadi w Botswanie i RPA (połączył Parki Narodowe Gemsbok po obu stronach granicy), o powierzchni około 37 tys. km2, obejmuje część Pustyni Kalahari (względnie jednak wilgotną – roślinność obejmuje formacje pustynne, buszu i suchej sawanny), z antylopami (oryks południowy - gemsbok);
- Park Narodowy Salonga w środkowej części Demokratycznej Republiki Konga, o powierzchni około 36 tys. km2 (największy obszar ochrony wilgotnego lasu równikowego w Afryce), ochrona m.in. pawia kongijskiego, szympansa karłowatego, afrykańskiego słonia leśnego,
- Park Narodowy Kafue w Zambii,, o powierzchni ponad 22 tys. km2, chroniący ekosystemy sawannowe i suchych lasów zwrotnikowych (miombo) oraz zamieszkujących je zwierząt (wg niektórych szacunków antylopy są tam najbardziej liczne w Afryce);
Oprócz dużych parków cenne przyrodniczo są też parki mniejsze, np.: Park Narodowy Nakuru w Kenii (chroni jezioro sodowe Nakuru i żyjącą na jego wodach populację flamingów), Park Narodowy Gór Semien w Etiopii (chroni florę i faunę najwyższej części Wyżyny Abisyńskiej, z dżeladami, wilkiem etiopskim i koziorożcami etiopskimi), czy Park Narodowy Ruwenzori w Ugandzie (gdzie obok wulkanicznego masywu Ruwenzori i porastającego go wilgotnego lasu równikowego chronione są goryle górskie), Park Narodowy Kilimandżaro w Tanzanii, Morski Park Narodowy Watami u wybrzeży Kenii (chronicy zwierzęta rafy koralowej) i wiele innych.
Parki te stanowią ważna atrakcje turystyczną krajów afrykańskich.