Prawo rozpadu promieniotwórczego

Wszystkie rozpady promieniotwórcze zachodzą w sposób spontaniczny i nie da się przewidzieć kiedy dana przemiana jądrowa nastąpi. Powoduje to, że przy opisie zjawisk promieniotwórczych należy posługiwać się metodami statystycznymi, które przy dostatecznie dużej ilości jąder pierwiastków promieniotwórczych pozwalają przewidzieć jaka ich część ulegnie rozpadowi w danym przedziale czasu.
Wszystkie pierwiastki promieniotwórcze charakteryzują się określoną aktywnością promieniotwórczą (A), która informuje o ilości rozpadów (ΔN) w jednostce czasu (Δt). Aktywność promieniotwórcza wyraża się więc wzorem:

\(A= \frac{ \Delta N}{ \Delta t} \)  

Jednostką aktywności promieniotwórczej jest bekerel (1Bq), który jest równy jednemu rozpadowi na sekundę.

Liczne eksperymenty wykazały, że aktywność źródła promieniotwórczego jest proporcjonalna do początkowej liczby jąder oraz maleje wraz z upływem czasu. Relację tą można wyrazić równaniem w postaci:

\(A=A _{0}e ^{- \lambda \cdot t} \) 

gdzie: A0 – aktywność początkowa, A – aktywność po czasie t, e – podstawa logarytmu naturalnego, λ – stała rozpadu.

Ponieważ aktywność promieniotwórcza jest proporcjonalna do ilości jąder, to ostatnie równanie można również zapisać w postaci:

\(N=N _{0} e ^{- \lambda \cdot t} \) 

gdzie: N- liczba jąder po czasie t, N0 – początkowa liczba jąder.

Występująca w ostatnich dwóch równaniach stała rozpadu określa prawdopodobieństwo rozpadu danego jądra w jednostce czasu. Jest ona opisana przez funkcję logarytmiczną w postaci:

\( \lambda = \frac{ln2}{T} \)

gdzie:  T – czas połowicznego rozpadu, czyli czas po którym z początkowej liczby jąder pozostanie połowa.

Łącząc ze sobą dwa ostatnie równania i przechodząc do funkcji wykładniczej otrzymamy:
\(N=N _{0} \cdot 2 ^{- \frac{t}{T} } \)  - jest to prawo rozpadu promieniotwórczego.


Rys. Zależność liczby jąder substancji promieniotwórczej od czasu.

Prawo rozpadu promieniotwórczego – przykład.

Czas połowicznego rozpadu pewnej substancji wynosi 570 lat. Po jakim czasie z początkowej liczby jąder zostanie 1/8?

Dane:                                         Szukane:
T = 570 lat                                    t = ?
N = N0/8

Rozwiązanie:
 
\(N=N _{0} \cdot 2 ^{- \frac{t}{T} } \)

\( \frac{N _{0} }{8} =N _{0} \cdot 2 ^{- \frac{t}{T} } \)

\( \frac{1}{8} =2 ^{- \frac{t}{T} } \)

\(2 ^{-3}=2 ^{- \frac{t}{570lat} } \)

Równanie to jest spełnione, gdy wykładniki potęg są sobie równe, więc:

\(- \frac{t}{570 lat} =-3\)

\(t=3 \cdot 570lat=1710 lat\)

Polecamy również:

  • Rozpad alfa

    Spontanicznym rozpadom α mogą ulegać tylko te izotopy, których liczba masowa jest większa od 200.  W wyniku tego rozpadu powstają dwa produkty: cząstka α, która jest dwukrotnie zjonizowanym atomem helu oraz nowe jądro atomowe. Równanie reakcji rozpadu alfa można zapisać w postaci: Więcej »

  • Rozpad beta minus

    Rozpad beta minus polega na emisji z jądra atomowego elektronu, czyli cząsteczki β- oraz antyneutrina elektronowego. Równanie tej reakcji można zapisać następująco: Więcej »

  • Rozpad beta plus

    Rozpad beta plus polega na emisji z jądra atomowego pozytonu (antyelektronu), czyli cząsteczki β+ oraz neutrina elektronowego. Więcej »

  • Wychwyt elektronu

    Wychwyt elektronu jest procesem, który zaliczany jest do reakcji rozpadów beta. Przemiana ta polega na absorpcji  przez jądro atomowe elektronu, który znajduje się na powłoce w pobliżu jądra, np. na powłoce K. Wynikiem tej reakcji jest emisja neutrin elektronowych. Więcej »

  • Rozpad gamma

    Rozpad gamma jest procesem promieniotwórczym, polegającym na emisji wysokoenergetycznych kwantów promieniowania elektromagnetycznego, czyli fotonów. Więcej »

Komentarze (0)
Wynik działania 2 + 3 =
Ostatnio komentowane
• 2025-03-08 02:40:40
cycki lubie
• 2025-03-05 14:35:07
bardzo to działanie łatwe
• 2025-03-03 13:00:02
Jest nad czym myśleć. PEŁEN POZYTYW.
• 2025-03-02 12:32:53
pozdro mika
• 2025-02-24 20:08:01