Wiązanie kowalencyjne zwane też atomowym powstaje miedzy atomami jednego pierwiastka. Różnica elektroujemności w tym przypadku wynosi więc zero. Tworzone jest pomiędzy niemetalami.
Uwspólniane elektrony bedące tzw wsólnymi parami elektronowymi znajdują się w równej odległości od obydwu rdzeni, ponieważ oddzialywuja z równą siłą. Tworzenie wiąznia kowalencyjnego mozna omówić na podstawie cząsteczki wodoru i azotu. Z prostej analizy wynika że do utworzenia wiązania wodory musza oddać po jednym elektronie, z koleji atomy azotu aby osiągnąc oktet musza uwspólnic po trzy elektrony. Proces tworzenia wiązań przedstawiono ponizej na rysunku 1.
Wiązania kowalencyjne - wzory
Rys 1. Schemat tworzenia wiązań w cząsteczce azotu i wodoru.
Za pomoca wzorów Lewisa można przedstawić jedynie wzajemne powiązania elektronów w cząsteczce, brak informacji o rzeczywistym kształcie. Rozpatrując tworzenie takich cząsteczek z uwzględnieniem teorii orbitali molekularnych widać, że atomy wodoru o konfiguracji H 1s1 tworzą orbital molekularny σ poprzez dodanie dwóch orbitali atomowych s. Powstałe wiązanie nazywamy wiązaniem pojedyńczym σ .
W przypadku cząsteczki azotuo konfiguracji N [He] \(2s ^{2} 2p ^{3} \)powstają trzy wiązania: jedno wiązanie σ w wyniku liniowego nałożenia się orbitali typu p oraz dwa wiązanie π w wyniku bocznego nakładania się orbitali p.
Wiązanie metaliczne powstaje jedynie w metalach i ich stopach. Tworzone jest przez kationy metalu w sieci krystalicznej i zelokalizowane elektrony. Jest to szczególny typ wiązania opisany szerzej w kontescie teorii pasmowej ciał stalych.
Wiązania kowalencyjne - przykłady
Wiązania kowalencyjne niespolaryzowane powstają między atomami tych samych pierwiastków jak np. \(O _{2} \),\(N _{2} \),\(S _{2} \).
Wiązania kowalencyjne - zadania
Jaki rodzaj wiązania występuje w cząsteczce azotu, ile elektronów zostaje uwspónione w celu osiągnięcia oktetu?
Aby rozwiązać takie zadanie należy określić ilość elektronów walencyjnych azotu, ponieważ ma on 5 elektronów i brakuje mu 3 do osiągnięcia oktetu tworzy cząsteczkę o potrójnym wiązaniu.