Partia Pracujących Kurdystanu (inaczej także Kurdyjska Partia Robotnicza, w skrócie PKK) to ugrupowanie działające na terenie wschodniej Turcji. Celem działania PKK było dążenie do uzyskanie niepodległości przez naród kurdyjski. Przywódcą PKK był Abdullah Öcalan.
PPK jest organizacją o złożonej strukturze (mimo jednolitego przywództwa). Współpracuje ona z partiami, mającymi swoje przedstawicielstwo w tureckim parlamencie, mimo iż prawo tureckie zabrania wspierania organizacji o dążeniach separatystycznych. Przykładami partii, które sympatyzują z dążeniami PKK są Partia Demokratycznego Społeczeństwa oraz Partia Pokoju i Demokracji.
Organizacja PKK oskarżana była o stosowanie terrorystycznych metod działania – przykładem działalności jest doprowadzenie do wybuchu walk we wschodniej części Anatolii (1983 r.), w trakcie których śmierć poniosło kilkadziesiąt tysięcy osób. PKK zajmuje się również taką działalnością jak organizacja zamieszek, porwania, zabójstwa, sabotaż, a także ataki bombowe.
Ugrupowanie zakończyło działalność w 1999 r., gdy zatrzymano jego przywódcę. Wówczas PKK rozpoczęła legalne działania na rzecz niepodległości Kurdów. Działania te, jak na razie, nie przynoszą jednak oczekiwanych efektów, a sama organizacja jest często ignorowana przez władze Turcji.
W 2002 r. PKK zmieniła swoją nazwę na Wolność i Demokracja Kongres Kurdystanu (KADEK), a rok później – KONGRA-GEL (Kongres Ludzi Kurdystanu). Od 2005 r. Organizacja powróciła do swojej pierwszej nazwy – PKK.
Ważną kwestią jest finansowanie działalności PKK – zgodnie z danymi Interpolu, duża część finansów Partii pochodzi z handlu narkotykami.