Gustaw przyznaje, że kocha Anielę, a wcześniej błądził. Prosi Klarę o pomoc, a ta najpierw udaje, że się za nim wstawi, a potem wyśmiewa chłopaka i drwi z podstępności mężczyzn.
Scena 7
Gustaw, widząc zachowanie Klary, postanawia zdobyć Anielę intrygą.
Scena 8
Gustaw widzi płaczącego Albina i dochodzi do wniosku, że to on jest przyczyną wszystkiego złego, bo swoim płaczem zachęca dziewczyny do takiego traktowania mężczyzn.
Scena 9
Albin znów wyznaje Klarze miłość, a ona mówi, że ma już dość jego umizgów. Albin mówi, że powinien słuchać rad Gustawa, który powiedział mu, żeby nie okazywał miłości. Klara jest zła, wścieka się. Każe Albinowi odejść.
AKT III
Scena 1
Gustaw mówi Anieli, że wcale jej nie kocha, że kocha, ale inną Anielę. Wyznaje, że wuj sprzeciwiał się tamtej miłości i zmusił go, by ożenił się z nią. Aniela radzi, by wyznał wszystko wujowi, ale chłopak mówi, że to niemożliwe, że Radost nawet pojedynkował się z ojcem tamtej Anieli. Gustaw mówi, że chce się zabić, czym przeraża Anielę i dziewczyna obiecuje mu pomoc. Mówi, że wstawi się do matki, by ona przebłagała Radosta.
Scena 2
Radost usłyszał ostatnie słowa rozmowy i ucieszył się, ale wtedy Gucio zaczął błagać go o wybaczenie. Rozgniewany wuj, sądząc, że to kolejny wybryk bratanka, odszedł zagniewany.
Scena 3
Aniele przeraziła gwałtowna reakcja Radosta. Gustaw przestraszył się, że udaremni on całą intrygę. Postanowił porozmawiać z wujem, aby wszystko naprawić, zaś Anieli poradził, by go unikała.
Scena 4
Aniela jest pod wrażeniem miłości Gustawa. Widzi, że jest ona szczera. Zastanawia się, czy dobrze robi, nie wierząc w miłość.
Scena 5
Aniela opowiada Klarze o wielkiej miłości Gustawa. Mówi, że wcale jej nie kocha. Przyznaje też, że postanowiła mu pomóc. Klara obawia się, że nienawiść Anieli do mężczyzn zaczyna słabnąć.
Scena 6
Gustaw mówi wujowi, że wszystko jest z Anielą na dobrej drodze, ale, że Klara bardzo mu przeszkadza. Radzi wujowi, aby ten ożenił się z Klarą. Radost wyśmiewa tę propozycję, mówi też o Albinie, który przecież zakochany jest w Klarze. Gustaw twierdzi, że Albin nie kocha już Klary, ale Anielę.
AKT IV
Scena 1
Gustaw prosi Jana, by związał mu chustką prawą rękę.
Scena 2
Gustaw radzi Albinowi, aby udawał, że już nie kocha Klary. Nie patrzył na nią, nie mówił do niej. Gwarantuje mu, że to przyniesie pożądany przez niego efekt. Albin z trudem, ale się zgadza.
Scena 3
Gustaw prosi Anielę, by napisała za niego list do drugiej Anieli, gdyż ma skaleczoną rękę i sam nie może tego zrobić. Mówi też Anieli, że Radost zamierza poślubić Klarę. Przekonuje, że do ślubu na pewno dojdzie, gdyż ojciec Klary jest chciwy na pieniądze, a Radost majętny. Aniela zgadza się w końcu napisać list, Gustaw wychodzi po papier i pióro.
Scena 4
W tym czasie przychodzi Klara. Aniela mówi jej, że Radost chce ją poślubić. Przerażona Klara mówi, że woli klasztor albo nawet Albina. Idzie poradzić się cioci.
Scena 5
Wraca Gustaw. Mówi Anieli, że w niej kocha się Albin, ale nie radzi odwzajemniać tych uczuć, gdyż Albin, jak mówi, jest niestały, dopiero co kochał Klarę. Aniela bierze się za pisanie listu. W czasie pisania coraz bardziej wzrasta w niej uczucie.
Scena 6
Pani Dobrójska rozmawia z Klarą. Nie chce wierzyć w to, że Radost mógłby poślubić Klarę, ale przychodzi Aniela i wszystko potwierdza.
Scena 7
Pani Dobrójska ma nadzieję, że do ślubu nie dojdzie, jednak mówi, że jeśli ojciec Klary będzie chciał ją wydać za Radosta, ona nic nie poradzi.
Scena 8
Przychodzi Radost i zaczyna rozmawiać z Klarą. Dziewczyna zapewnia go, że mężczyzna, który ją poślubi, będzie najbardziej nieszczęśliwy, a ona zrobi wszystko