Odyseja - streszczenie

Atena, wzruszona długotrwałą tułaczką Odyseusza prosi Zeusa, by ten raczył wspomóc bohatera spod Troi. Za jego zgodą bogini udaje się do Itaki.

Sytuacja rodziny Odyseusza staje się coraz cięższa. Żona bohatera – piękna Penelopa – jest oblegana przez grono zalotników, pragnących objąć przywództwo nad Itaką. Dzielna kobieta odmawia każdemu z kandydatów, zasłaniając się niepewnością co do losów zaginionego męża. Obecność zalotników drażni syna Odysa – Telemacha. Młodzieniec czuje się bezradny, osamotniony i lekceważony przez dorosłych. Uzyskuje jednak wsparcie Ateny.

Bogini przekonuje chłopca, by wyruszył na poszukiwania zaginionego ojca. Telemach zwołuje zebranie starszyzny i bezskutecznie prosi lud Itaki o pomoc w przegnaniu natarczywych zalotników. Zachowanie zebranych oburza młodego Telemacha. Atena interweniuje ponownie, przyjmując postać Mentora. Za jej namową syn Odysa wyrusza w podróż. Obydwoje goszczą m.in. u bożka wodnego Nestora, ale ten nie potrafi powiedzieć, co się stało z Odysem. Podróżnicy trafiają także do domu Menelaosa i Heleny Trojańskiej. Król opowiada młodemu gościowi o wyczynach wojennych jego ojca.

W tym czasie, zalotnicy zgromadzeni w pałacu Odysa zauważają nieobecność Telemacha. Postanawiają pozbyć się chłopca, gdy tylko ten powróci do domu.

Zeus, poruszony prośbą Ateny wysyła Hermesa do nimfy Kallipso. Boginka (zakochana w Odysie) więzi go na wyspie Ogigia. Kallipso jest zrozpaczona wieściami przyniesionymi przez Hermesa, ale musi się poddać rozkazowi Zeusa. Odyseusz – powiadomiony o możliwości opuszczenia wyspy – nie potrafi ukryć swej radości. Buduje tratwę i wyrusza w morze, gdzie zostaje dostrzeżony przez Posejdona. Morski bóg, pamiętając o obiecanej Polifemowi zemście, wznieca sztorm. W trakcie burzy żeglarz traci swą tratwę. Ostatkiem sił dopływa na nieznany brzeg.

Rozbitek zostaje odnaleziony przez grupę dziewcząt z królewną Nauzykaą na czele. Odys prosi kobiety o pomoc. Te przynoszą mu posiłek i odzienie, a Atena dodatkowo wzmacnia siły rozbitka. Nauzykaa prowadzi tajemniczego gościa na dwór ojca – króla krainy Feaków, Alkinoosa. Odys zostaje przyjęty z najwyższymi honorami. Zachęcony przez króla, bierze udział w igrzyskach. Jego siła, zręczność (i uroda) budzą powszechny zachwyt. Przybysz wyjawia swe imię. Na prośbę swych gospodarzy zdaje szeroką relację ze swoich dotychczasowych przygód.

Fantastyczna opowieść Odysa rozpoczyna się od momentu wypłynięcia spod murów Troi. Bohater opowiada o pobycie w krainie Lotofagów (zerwanie rosnących tam kwiatów pozbawiało pamięci), gdzie utracił kilku towarzyszy. Ważnym etapem jego podróży (kluczowym, jeśli chodzi o groźne następstwa) była wizyta na wyspie Kiklopów (cyklopów). Wygłodniali podróżnicy trafili na wyspę, na której wypasały się całe stada owiec i kóz. Zabili i zjedli kilka z nich, co poskutkowało gniewem olbrzymich pasterzy. Jeden z nich zapędził Odysa i jego towarzyszy do swej jaskini a następnie (co wieczór) zjadał kolejną „zdobycz”. Zrozpaczony Odyseusz użył podstępu. Upił cyklopa i oślepił go, a następnie przywiązał swych towarzyszy pod baranimi brzuchami, dzięki czemu udało im się wydostać z jaskini. Niestety, oślepiony osiłek wezwał na pomoc Posejdona. Bóg przyobiecał mścić się na Odysie i nie dopuścić, by ten powrócił do domu.

Podróżnicy – uszczęśliwieni opuszczeniem strasznej wyspy – zawitali do domu Ajola (Eola), króla wiatrów. Ten przyjął ich niezwykle gościnnie i podarował Odysowi worek z uwięzionymi wiatrami, które miały mu pomóc w powrocie do domu. Niestety, ciekawscy towarzysze otworzyli sakiewkę. Wypuszczone wichry wznieciły burzę i poniosły statek