W dramacie Stanisława Wyspiańskiego występują dwie grupy postaci – historyczne i mitologiczne.
Postacie historyczne
Piotr Wysocki – podporucznik w Szkole Podchorążych, współorganizował tajne sprzysiężenie, które zainicjowało wybuch powstania listopadowego.
gen. Józef Chłopicki – generał w wojsku Królestwa Polskiego, który poważnie poróżnił się z Księciem Konstantym po czym podał się do dymisji. Członkowie tajnych stowarzyszeń proponowali mu objęcie funkcji wodza powstania jednak ten każdorazowo odmawiał. Gdy powstanie wybuchło, zgodził się objąć przywództwo.
Joachim Lelewel – pedagog nauczający historii. Popierał działania spiskowe przeciw Rosjanom, a po wybuchu powstania został poproszony o stworzenie rządu.
Wielki Książę Konstanty – brat cara Aleksandra, który został przez niego wybrany na pełnomocnika w sprawach polskich. W 1816 roku powołano go na naczelnego dowódcę wojsk polskich.
Stanisław Potocki – uczestniczył w powstaniu kościuszkowskim, cieszył się w Warszawie dużym szacunkiem. Spiskowcy wybrali go na jednego z wodzów powstania jednak ten odmówił ponieważ był przeciwny działaniom rewolucyjnym. Był wierny Konstantemu. Zginął próbując odwieść swoich rodaków od walki.
W utworze występują również postacie drugoplanowe, którymi są przeważnie uczestnicy powstania: Seweryn Goszczyński, Ludwik Nabielak, Florian Dąbrowski czy Ksawery Bronikowski. Są to również członkowie rosyjskiej świty Wielkiego Księcia, a więc: Aleksiej Gendre, Joanna Grudzińska (żona Konstantego), Mateusz Lubowidzki czy generał Wincenty Krasiński (ojciec Zygmunta Krasińskiego).
Postacie mitologiczne
Są to bogowie olimpijscy, którzy postanowili zaangażować się w przebieg powstania, stając po różnych stronach walczących. W tekście pojawia się zatem Atena, bogini zwycięstwa, która zwołuje zebranie wszystkich Nike; Ares, bóg wojny żyjący wszelkim rozlewem krwi; Hekate, czuwająca nad sprawiedliwością dziejów oraz Demeter i Kora, których rozstanie towarzyszy zebraniu powstańców pod pomnikiem Sobieskiego.