Władysław Jagiełło
Władysław Jagiełło w powieści przedstawiony jako osoba stawiająca pierwsze kroki na polu dyplomacji. Żywiołowy i czuły, uczy się dopiero prawideł polityki (takie ujęcie nie znajduje jednak potwierdzenia w faktach historycznych).
Jadwiga
Królowa, żona Władysława Jagiełły. Pobożna i naznaczona świętością, starała się unikać wojen i szukała kompromisu w każdej trudnej sprawie. Było to powodem nierozstrzygania przez dłuższy czas kwestii krzyżackiej. Kochana przez naród, który wierzył w jej szczególną moc i powołanie (wierzyli także Maćko i Zbyszko). Żyła skromnie, ascetycznie, zmarła młodo.
Konrad von Jungingen (Kondrat)
Konrad von Jungingen to wielki mistrz zakonu krzyżackiego. Sienkiewicz nieco wyidealizował jego osobę, przypisując mu dystansowanie się od sposobu działania niemieckich rycerzy. W rzeczywistości nie szukał on pokoju i nie dążył do załagodzenia stosunków pomiędzy zwaśnionymi stronami. Kondrat jest przede wszystkim głównie świadomym dowódcą, który właściwie rozpoznaje układ sił i nie wróży Krzyżakom zwycięstwa w wojnie z Jagiełłą.
Ulrich von Jungingen (Ulryk)
Wielki mistrz zakonu krzyżackiego, który przejmuje władzę po swoim bracie, Konradzie. Popędliwy i nieroztropny, budzi jednak pewien szacunek, gdyż osobiście wziął udział w bitwie pod Grunwaldem (w której ginie).
Zygfryd de Löwe
Rycerz Zakonu i okrutny zbrodniarz. Porywacz Danusi, oprawca Juranda, wróg Polaków. Uwolniony przez Juranda, popełnia samobójstwo.
Zyndram z Maszkowic
Zyndram z Maszkowic cnotami i umiejętnościami przewyższał innych średniowiecznych rycerzy (np. Zawiszę Czarnego). Według powieści dowodził bitwą pod Grunwaldem, ale w źródłach historycznych takich informacji odnaleźć nie można.